نعوظ چیست و چه علائمی دارد؟ اختلال نعوظ(ED) به ناتوانی در دستیابی و حفظ نعوظ مناسب برای مقاربت جنسی گفته می شود. براساس آمار به دست آمده می توان گفت که از هر 10 مرد بالغ، 1 نفر درگیر اختلال نعوط می باشند.
در بیشتر موارد، اختلال نعوط نشانه دهنده یک مشکل اساسی دیگر می باشد که باید مورد درمان قرار بگیرد. بنابراین نعوظ طبیعی نمی باشد و باید به دنبال درمان آن باشید.
حدود 20 میلیون مرد در ایالات متحده از این عارضه رنج می برند و پیش بینی می شود که این تعداد تا سال 2025 به بیش از 300 میلیون افزایش یابد که بسیار نگران کننده می باشد و می تواند باعث تخریب رابطه میان زوجین شود.
میزان شیوع اختلال نعوظ
بسیاری از مردان بیان می کنند که در شرایطی این اختلال را تجربه کرده و آن را به عوامل مختلف نسبت می دهند. با این حال، عدم دستیابی یا حفظ نعوظ در اکثر موارد به این معنی می باشد که باید به دنبال درمان بگردید.
برخی از افراد تصور می کنند اختلال نعوظ فقط در سنین بالا رخ می دهد اما اینگونه نمی باشد. حتی افراد مسن نیز با تحریک مناسب و کافی می توانند نعوظ مناسب را تجربه کنند.
علت به نعوظ نرسیدن مردان
علائم و عوامل مختلف بیلوژیکی، روانی و جسمانی می تواند در ایجاد این اختلال نقش داشته باشند اما میزان یا تاثیر هرکدام در مشکل را باید مشخص کنید:
- بیماری قلبی یا عروقی : خون رسانی به آلت تناسلی در نعوظ بسیار مهم می باشد بنابراین اگر جریان خون کافی به آلت تناسلی نرسد ممکن است اختلال نعوظ را تجربه کنید.
- سطوح پایین فعالیت بدنی
- اختلالات عصبی مانند ام اس : در این بیماران عصب ممکن است آسیب ببیند و تکانه ها را به درستی ارسال نکند.
- دیابت نوع 2
- بیماری قلبی
- بیماری مزمن کلیه
- مشکلات روحی مانند افسردگی، اضطراب عملکرد و کنترل خشم نیز می تواند در این اختلال نقش داشته باشد.
- چاقی
- تروما : آسیب روحی می تواند یکی از علل اصلی این اختلال باشد و مانع از ایجاد رابطه مناسب و صحیح میان زوجین شود.
- مصرف برخی از داروها
علل بیولوژیکی
تعدادی از عوامل بیولوژیکی ممکن است در انزال زودرس نقش داشته باشند که ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- سطوح هورمونی نامنظم
- سطح نامنظم مواد شیمیایی مغز
- تورم و عفونت پروستات یا مجرای ادرار
- اختلالات ارثی
نقش داروها در اختلال نعوظ
مصرف برخی از داروها ممکن است بر هورمون، عصب یا گردش خون تأثیر زیادی بگذارند و منجر به ایجاد اختلال نعوظ شوند.
اگر اختلال نعوظ را به دلیل مصرف داروی خاصی تجربه می کنید به طور ناگهانی دارو را قطع نکنید. با پزشک خود مشورت کنید و از داروهای جایگیزین استفاده کنید، به خاطر داشته باشید که تغییر در دوز و میزن دارو نیز می تواند باعث تشدید علائم شما شود. داروهایی که ممکن است باعث اختلال نعوظ شوند شامل موارد زیر می باشند:
- داروهای فشار خون
- آنتی هیستامین
- دارو ضد افسردگی
- داروهای بیماری پارکینسون
- داروهای ضد آریتمی
- آرام بخش
- شل کننده های عضلانی
- داروهای شیمی درمانی
- داروهای سرطان
- داروهای ضد تشنج
- الکل
- آمفتامین
- کوکائین
- ماری جوانا
- نیکوتین
- مواد افیونی
افسردگی و اختلال نعوظ
مردان مبتلا به اختلال نعوظ (ED) ممکن است احساس افسردگی داشته باشند. برای بهبود این افسردگی باید با خودتان و همسرتان در مورد مسائلی که پشت سر می گذارید صحبت کنید، این باعث می شود که استرس کم تری را تجربه کنید.
افسردگی و اختلال نعوظ قابل درمان می باشد ولی باید برای درمان و کنترل آن به مشاور مراجعه کنید تا به شما کمک کند که استرس و افسردگی آن را پشت سر بگذارید.
راههای طبیعی درمان اختلال نعوظ
راههای طبیعی درمان اختلال نعوظ که در ادامه ذکر شده است می تواند به زوجین کمک کند به اختلال نعوظ غلبه کنند و زندگی مشترک خود را نجات دهند:
تمرین کگل برای درمان اختلال نعوظ
تمرینات لگن به ویژه ماهیچه ای به نام پووکوکسیژئوس در درمان اختلال نعوظ نقش دارد. ضعف این عضله باعث می شود جریان خود در آلت تناسلی برای نعوظ کافی نباشد. نتیجه بخشی این تمرین ممکن است 4 تا 6 هفته طول بکشد بنابراین ناامید نشوید.
1. فعال سازی عضلات کف لگن
برای شروع فعالیت های زیر را به ترتیب انجام دهید:
- دراز بکشید و زانوها را خم کنید، پاها را روی زمین صاف کنید و بازوها را در کناره خود قرار دهید.
- بازدم خود را کنترل و ماهیچه های کف لگن را منقبض کنید.
- نفس خود را حبس کنید و با سه شماره رها کنید.
- برای شناسایی عضلات مناسب در پایین لگن قرار دارند، وقت بگذارید. به یاد داشته باشید اگر به اشتباه شکم یا باسن خود را منقبض کنید درمان نتیجه ای ندارد.
2. فعال سازی کف لگن نشسته
- در حالی که بازوها را در کناره خود قرار دهید و پاها را صاف روی زمین و به اندازه عرض باسن باز کنید.
- با استفاده از همان تکنیک بالا، عضلات کف لگن را تا سه عدد منقبض کنید و سپس در سه شماره رها کنید.
- اطمینان حاصل کنید که عضلات شکم، باسن و ساق پا به اشتباه منقبض نمی شوند.
3. فعال سازی کف لگن ایستاده
- صاف بایستید و بازوها را در کنار خود قرار دهید و پاها را به اندازه عرض لگن باز کنید.
- با استفاده از تکنیک بالا، ماهیچه کف لگن را تا سه عدد منقبض کنید و تا تعداد سه عدد رها کنید.
- اطمینان حاصل کنید که عضلات شکم، باسن و ساق پا منقبض نمی شوند.
این تمرین را سه بار در روز انجام دهید، از تاثیر آن شگفت زده خواهید شد.