X
تبليغات

تصویر ثابت

mashidkhosravi - صفحه 3
loading...
YourAds Here YourAds Here

mashidkhosravi

بازدید : 5
چهارشنبه 25 خرداد 1401 زمان : 12:09

کرونوفوبیا (chronophobia) ترس شدید از زمان یا گذر زمان است. فوبیا زمان می تواند باعث اضطراب شدید، احساس ترس، رفتارهای وسواسی و افسردگی شود. افرادی که مسن، بیمار یا زندانی هستند، بیشتر در معرض ابتلا به این اختلال اضطرابی هستند. آن ها ممکن است از مرگ خود بترسند، در مورد گذر زمان وسواس داشته باشند یا نگران محدود شدن روزهای خود باشند.

ترس از زمان چیست؟

کرونوفوبیا یک ترس شدید از گذشت زمان است. افراد مبتلا به این اختلال اضطرابی وقتی به زمان گذراندن فکر می کنند، احساس ناراحتی یا ترس شدید می کنند. آن ها ممکن است نگران مرگ خود یا افزایش سن باشند. برخی از افراد به طور وسواس گونه به تماشای ساعت یا علامت گذاری روزهای تقویم دچار می شوند.

زمان هراسی می تواند باعث شود افراد افکار هیجانی ای یا رفتارهای وسواس گونه شود. ترس از زمان در موارد شدید، می تواند منجر به حملات پانیک، انزوای اجتماعی و مشکل در روابط شود. روان درمانی می تواند به افراد در مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

پیشنهاد مشاور: ترس از یک تجربه خوب| فوبیا پرواز با هواپیما

فوبیا ترس از آینده چیست؟

فوبیا باعث ترس افراد از موقعیت یا شیئی می شود که در واقع خطرناک نیست. افراد مبتلا به فوبیا ترس‌های غیرمنطقی و غیرواقعی و واکنش‌های غیرعادی نسبت به چیزهایی دارند که دیگران آن را ترسناک یا نگران‌کننده نمی‌دانند.

ترس از آینده یک نوع اختلال فوبی خاص است. افراد مبتلا به اختلالات فوبیای خاص واکنش های شدیدی نسبت به یک شی یا موقعیت خاص دارند. آن ها هر کاری که می توانند انجام می دهند تا از چیزی که باعث ناراحتی، نگرانی یا ترس می شود دوری کنند. زمان هراسی می تواند مشکل ساز باشد زیرا نمی توان گذر زمان را متوقف کرد. افراد مبتلا به این بیماری اغلب احساس می کنند کنترلی بر زندگی خود ندارند.

Chronophobia

کرونوفوبیا چقدر شایع است؟

آمار کرونوفوبیا مشخص نیست زیرا بسیاری از مردم ممکن است این ترس را در خود نگه دارند یا ممکن است تشخیص ندهند که آن را دارند. اما می توان گقت که از هر 10 بزرگسال، 1 نفر و از هر 5 نوجوان، 1 نفر در مقطعی از زندگی خود با نوعی فوبیای خاص سروکار دارند.

چه کسانی در معرض خطر ترس از زمان هستند؟

برخی از افراد بیشتر در معرض ابتلا به اختلال ترس از آینده هستند. این افراد شامل موارد زیر می شوند:

سالخورده یا بیمار می باشند: افرادی که سن بالاتری دارند و مبتلایان به بیماری های جدی، اغلب در مورد زمان کمی که دارند نگران هستند. آن ها ممکن است در مورد تعداد روزهایی که باید زندگی کنند وسواس پیدا کرده و اضطراب زیادی را تجربه کنند.

در زندان هستند: زمان هراسی در میان افرادی که در زندان هستند شایع تر است. زندانیان، به ویژه آن هایی که محکومیت طولانی را سپری می کنند، ممکن است با گذشت زمان دچار وسواس شوند. آن ها ممکن است احساس کنند زمان خیلی آهسته یا خیلی سریع در حال حرکت است و اغلب برای رهایی خود روز شماری می کنند. آن ها همچنین ممکن است زمانی که در زندان هستند احساس کلاستروفوبیک یا ترس از فضای بسته داشته باشند.

پیشنهاد مشاور: علائم، انواع و درمان فوبیا و ترس

تجربه‌ای آسیب‌زا: برخی از افراد به دنبال یک بلایای طبیعی، تجربه نزدیک به مرگ یا رویدادهای آسیب‌زای دیگر دچار زمان‌هراسی می‌شوند. این بیماری می تواند نتیجه اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) باشد. پس از قرنطینه در طول همه گیری کووید-19، افراد زیادی با اختلال زمان هراسی تشخیص داده شده اند. آن ها نسبت به گذر زمان وسواس پیدا کرده یا احساس می کنند که هیچ کنترلی بر گذر زمان ندارند.

سابقه اختلالات روانی: افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر (GAD) یا سایر انواع فوبیا در معرض خطر بیشتری هستند. همچنین در صورت داشتن افسردگی یا اختلال سوء مصرف مواد، خطر ابتلا به فوبیا افزایش می یابد.

چه چیزی باعث زمان هراسی می شود؟

روانشناسان معتقدند که فوبیا ناشی از ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیک می باشد. زندانی شدن، ابتلا به یک بیماری لاعلاج یا زنده ماندن از یک رویداد آسیب زا می تواند منجر به ترس از زمان شود.

افرادی که مشکلات اضطرابی و بیماری های روانی دارند بیشتر در معرض ابتلا به فوبیا قرار دارند. بیماری های روانی، اختلالات خلقی و فوبیا در خانواده ها شایع است. در صورت داشتن یکی از بستگانی که به این بیماری ها مبتلا هستند، خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری ها دارید.

محرک های ترس از آینده

ترس و اضطراب ناشی از زمان هراسی می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. برخی از موقعیت ها مانند تعطیلات، تولدها، فارغ التحصیلی و سالگرد می تواند این فوبیا را تحریک کند. محرک های زمان هراسی عبارت هستند از:

  • عدم کنترل بر این حقیقت که زمان در حال گذر است.
  • ترس شدید از مرگ یا مردن
  • احساس این که زمان خیلی کند حرکت می کند.
  • احساس ترس از آینده

پیشنهاد مشاور: درمان فوبیا فراموش و نادیده گرفته شدن

علائم فوبیا زمان چیست؟

افراد مبتلا به زمان هراسی گاهی اوقات احساس می کنند که از بدن خود جدا شده اند. این وضعیتی است که به آن اختلال مسخ شخصیت می گویند. آن ها ممکن است احساس کنند که زمان ناگهان سرعت می گیرد یا کند می شود. آن ها همچنین ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

  • لرز
  • سرگیجه و سبکی سر
  • تعریق بیش از حد
  • نگرانی دائمی در مورد آینده
  • تپش قلب
  • مشکل در خوابیدن
  • انزوا
  • حالت تهوع
  • تنگی نفس
  • پرهیز از برنامه ریزی برای آینده
  • لرزیدن
  • ناراحتی معده یا سوء هاضمه

منبع : چرا از آینده می ترسم؟| غلبه بر ترس زمان یا کرونوفوبیا

بازدید : 20
جمعه 20 خرداد 1401 زمان : 12:10

اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در مدرسه آشوب به پا می کند؟

مدرسه می‌تواند برای دانش‌آموزان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی چالش‌برانگیز باشد، اما در اینجا نحوه کمک به موفقیت فرزند کودک یا نوجوان در کلاس درس آورده شده است.

اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در مدرسه

فرزندتان را برای موفقیت در مدرسه آماده کنید

محیط کلاس می تواند چالش هایی را برای کودک مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADD) ایجاد کند. وظایفی که این دانش‌آموزان برایشان سخت‌ترین کارهاست (بی‌حرکت نشستن، آرام گوش دادن، تمرکز کردن) همان کارهایی هستند که باید در طول روز انجام دهند.

شاید ناامیدکننده‌تر از همه این باشد که بیشتر این کودکان می‌خواهند یاد بگیرند و مانند همسالان معمولی خود رفتار کنند. نقایص عصبی و عدم تمایل کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه را از یادگیری به روش های سنتی باز می دارد.

به عنوان والد، می توانید به فرزندتان کمک کنید تا با این کمبودها کنار بیاید و بر چالش هایی که مدرسه ایجاد می کند غلبه کند. می‌توانید با فرزندتان برای اجرای استراتژی‌های عملی برای یادگیری هم در داخل و هم در خارج از کلاس کار کنید و با معلمان در مورد اینکه چگونه فرزندتان به بهترین شکل بتواند یاد بگیرد ارتباط برقرار کنید.

با حمایت مداوم، استراتژی‌های زیر می‌توانند به فرزند شما کمک کنند از یادگیری لذت ببرد، با چالش‌های آموزشی روبرو شود و موفقیت در مدرسه و فراتر از آن را تجربه کند.

نکاتی برای کار با معلمان

به یاد داشته باشید که معلم فرزند شما وظایف زیادی دارد: علاوه بر مدیریت گروهی از کودکان با شخصیت ها و سبک های یادگیری متمایز، آن ها همچنین می توانند حداقل به یک دانش آموز مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در کلاس کمک کنند.

معلمان ممکن است تمام تلاش خود را به کار گیرند تا به کودک شما که دچار اختلال کمبود توجه است کمک کنند تا به طور موثر یاد بگیرد، اما مشارکت والدین می تواند به طور چشمگیری آموزش کودک را بهبود بخشد.

شما این قدرت را دارید که با حمایت از اقدامات انجام شده در کلاس، شانس موفقیت فرزندتان را بیشتر کنید. اگر بتوانید با معلم فرزندتان کار و از او حمایت کنید، می توانید مستقیماً بر تجربه یادگیری فرزندتان که اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی دارد، در مدرسه تأثیر بگذارید.

راه‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانید با معلمان کار کنید تا فرزندتان را در مسیر مدرسه نگه دارید. با هم می توانید به فرزندتان کمک کنید تا یاد بگیرد که مسیر خود را در کلاس پیدا کند و در چالش های روزمره مدرسه به طور موثر کار کند.

به عنوان والدین، شما وکیل فرزندتان هستید. برای موفقیت فرزندتان در کلاس درس، ضروری است که نیازهای او را با بزرگسالان مدرسه در میان بگذارید. به همان اندازه باید به آنچه معلمان و سایر مسئولان مدرسه می گویند گوش دهید.

مطمئن باشید که ارتباط با مدرسۀ فرزندتان سازنده است. سعی کنید به خاطر داشته باشید که هم شما و هم کارکنان مدرسه هدف مشترکی دارد و آن هدف این است که بفهمید چگونه به بهترین نحو به موفقیت فرزندتان در مدرسه کمک کنید.

چه در صحبت رو در رو، چه از طریق ایمیل یا ملاقات حضوری، سعی کنید آرام و مهمتر از همه مثبت باشید (نگرش مثبت و سازنده می تواند در برقراری ارتباط با مدرسه کمک زیادی به شما بکند).

درمان اختلال نقص توجه در مدرسه

برنامه ریزی از پیش

می توانید قبل از شروع سال تحصیلی ترتیبی دهید که با مسئولان مدرسه یا معلمان صحبت کنید. اگر سال تحصیلی شروع شده است، برنامه ریزی کنید که حداقل به صورت ماهانه با یک معلم یا مشاور صحبت کنید.

جلسه برگزار کنید

در مورد زمانی که هم برای شما و هم برای معلم فرزندتان مفید باشد، توافق کنید و به آن پایبند باشید. اگر مانعی وجود ندارد، کلاس درس فرزندتان را ملاقات کنید تا بتوانید محیط یادگیری فیزیکی او را درک کنید.

با هم هدف‌گذاری کنید

در مورد امیدهای خود برای موفقیت فرزندتان در مدرسه صحبت کنید. با هم اهداف مشخص و واقع بینانه را بنویسید و در مورد چگونگی کمک به فرزندتان برای رسیدن به آن ها صحبت کنید.

با دقت گوش کنید

معلم فرزندتان نیز مانند شما می خواهد موفقیت او را در مدرسه ببیند. به آنچه می گویند گوش دهید (حتی اگر گاهی شنیدن آن سخت باشد). درک چالش های فرزندتان در مدرسه، کلید یافتن راه حل های موثر است.

اطلاعات خودتان را به اشتراک بگذارید

شما سابقۀ فرزندتان را می دانید و معلم فرزندتان هر روز او را می بیند: هر دو اطلاعات زیادی دارید که می تواند به درک بهتر مشکلات فرزندتان منجر شود. مشاهدات خود را آزادانه به اشتراک بگذارید و معلمان فرزندتان را تشویق کنید که همین کار را انجام دهند.

سوالات سخت را بپرسید و یک تصویر کامل ارائه دهید

حتماً داروهایی را که فرزندتان مصرف می‌کند فهرست کنید و سایر روش‌های درمانی را نیز ارائه دهید. با معلم در میان بگذارید که کدام تکنیک برای فرزندتان در خانه خوب است (و کدام نه). بپرسید که آیا فرزندتان در مدرسه، از جمله در زمین بازی، مشکلی دارد یا خیر. دریابید که آیا آن ها واجد شرایط کمک به یادگیری فرزندشما هستند یا خیر.

توسعه و استفاده از یک برنامه رفتاری

کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی قادر به رفتار مناسب در کلاس هستند، اما برای کنترل علائم خود به ساختار و انتظارات روشن نیاز دارند.

به عنوان والدین، می‌توانید با ایجاد یک برنامه رفتاری برای فرزندتان و پایبندی به آن به او کمک کنید. هر نوع طرح رفتاری را که تصمیم به اجرای آن دارید را با همکاری نزدیک با فرزندتان و معلمش ایجاد کنید.

کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه بهترین پاسخ را به اهداف خاص و حمایت‌های روزانه و همچنین پاداش های ارزشمند می دهند.

بله، ممکن است مجبور شوید یک هدیه کوچک برای فرزندتان تعیین کنید تا به او انگیزه دهد تا در کلاس بهتر رفتار کند. برنامه‌ای ایجاد کنید که شامل پاداش‌های کوچک برای پیروزی‌های کوچک و پاداش‌های بزرگ‌تر برای دستاوردهای بزرگ‌تر باشد.

نکاتی برای مدیریت علائم اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در مدرسه

اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی به طور متفاوتی بر مغز هر کودک تأثیر می گذارد، بنابراین هر مورد می تواند در کلاس درس کاملاً متفاوت به نظر برسد.

کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی طیف وسیعی از علائم را نشان می دهند: برخی ممکن است که از محدوده کلاس خارج شوند، برخی دائماً رویاپردازی می کنند و برخی دیگر ممکن است که قوانین را رعایت نکنند.

به عنوان والدین، می توانید به فرزندتان کمک کنید تا یک یا همه این نوع رفتارها را کاهش دهد. درک اینکه چگونه اختلال کمبود توجه بر رفتار کودکان مختلف تأثیر می گذارد بسیار مهم است تا بتوانید راهبردهای مناسب برای مقابله با مشکل را انتخاب کنید.

روش‌های بسیار ساده‌ای وجود دارد که شما و معلم فرزندتان می‌توانید برای مدیریت بهتر علائم اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی و قرار دادن فرزندتان در مسیر موفقیت در مدرسه استفاده کنید.

مدیریت حواس پرتی

دانش‌آموزان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی ممکن است به راحتی توسط صداها، رهگذران یا افکار خود منحرف شوند و باعث شود که اطلاعات مهم کلاس درس را از دست بدهند.

این کودکان در تمرکز بر کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی مداوم دارد مشکل دارند. ممکن است به نظر برسد که دارند به شما گوش می دهند، اما چیزی مانع توانایی آن ها در حفظ اطلاعات می شود.

کمک به کودکانی که به راحتی حواسشان پرت می شود شامل آرام گرفتن فیزیکی، افزایش فعالیت فیزیکی و تقسیم کارهای طولانی مدت به بخشهای کوتاهتر است.

کودک مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی را دور از در و پنجره بنشانید. وقتی که دانش آموز در حال کار است، حیوانات خانگی را در اتاق یا گوشه ای دیگر از خانه قرار دهید.

فعالیت های نشستۀ متناوب را با فعالیت هایی که به کودک اجازه می دهد بدن خود را در اتاق حرکت دهد، همراه کنید. در صورت امکان، حرکات بدنی را در دروس بگنجانید.

اطلاعات مهم را در جایی بنویسید که کودک بتواند به راحتی آن ها را بخواند و به آن ها ارجاع دهد. به دانش آموز یادآوری کنید که اطلاعات در کجا قرار دارد.

تکالیف بزرگ را به تکالیف کوچکتر تقسیم کنید و به کودکان اجازه استراحت های مکرر بدهید.

کاهش وقفه

کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه ممکن است نتوانند تکانه های خود را کنترل کنند، بنابراین اغلب خارج از نوبت صحبت می کنند. در کلاس درس یا در خانه، در حالی که دیگران در حال صحبت هستند، دیگران را صدا می زنند یا نظر می دهند.

طغیان آن ها ممکن است پرخاشگرانه یا حتی بی ادبانه باشد و مشکلات اجتماعی نیز ایجاد کند. عزت نفس کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی اغلب بسیار شکننده است، بنابراین اشاره به این موضوع در کلاس یا در مقابل اعضای خانواده به حل مشکل کمک نمی کند و حتی ممکن است اوضاع را بدتر کند.

اصلاح وقفه های کودکان مبتلا به بیش فعالی باید با دقت انجام شود تا عزت نفس کودک به خصوص در مقابل دیگران حفظ شود. با کودک مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی یک «زبان مخفی» ایجاد کنید.

می توانید از حرکات محتاطانه یا کلماتی که قبلاً با آن ها توافق کرده اید استفاده کنید تا به کودک بفهمانید که در حال قطع صحبت است. کودک را برای وقفه ایجاد نکردن در مکالمات تحسین کنید.

مدیریت تکانشگری

کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی ممکن است قبل از فکر کردن عمل کنند و علاوه بر مشکلات در کلاس، موقعیت های اجتماعی دشواری را ایجاد کنند. کودکانی که با کنترل تکانه مشکل دارند ممکن است پرخاشگر یا سرکش ظاهر شوند. این شاید مخل‌ترین علامت اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی، به ویژه در مدرسه باشد.

مطمئن شوید که یک برنامه رفتاری مکتوب در نزدیکی دانش آموز است. حتی می توانید آن را به دیوار یا میز کودک بچسبانید.

بلافاصله پس از رفتار نادرست عواقب را بیان کنید. در توضیح خود دقیق باشید و مطمئن شوید که کودک از نحوه رفتار نادرست خود آگاه شود.

رفتار خوب را با صدای بلند تایید کنید. در تعریف و تمجید را به روشنی انجام دهید و مطمئن شوید که کودک می داند چه کاری را درست انجام داده است.

برنامه هر روز را روی تخته یا روی یک تکه کاغذ بنویسید و بعد از اتمام هر مورد آن را خط بزنید. کودکانی که مشکلات تکانه ای دارند وقتی بدانند که چه انتظاری از آن ها می‌رود ممکن است توانایی کنترل را به دست آورند و احساس آرامش بیشتری کنند.

مدیریت بی قراری و بیش فعالی

دانش آموزان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی اغلب در حال حرکات فیزیکی مداوم هستند. شاید برای این بچه ها ماندن روی صندلی هایشان سخت به نظر برسد. کودکان مبتلا به ADD ممکن است بپرند، لگد بزنند، بپیچند، بی قراری کنند و یا از جای خود حرکت کنند که این موارد آموزش آن ها را دشوار می کند.

راهبردهای مبارزه با بیش فعالی شامل روش های خلاقانه ای است که به کودک مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی اجازه می دهد تا در زمان های مناسب به روش های مناسب حرکت کند. آزاد کردن انرژی از این طریق ممکن است باعث شود کودک راحت‌تر بدن خود را در طول زمان کار آرام‌ نگه دارد.

از کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی بخواهید که کاری را انجام دهند یا یک کار را برای شما انجام دهند، حتی اگر این کار فقط به معنای راه رفتن در اتاق برای تراشیدن مداد جمع کردن گذاشتن ظرفها باشد.

کودک مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی را تشویق کنید تا ورزش کند (یا حداقل قبل و بعد از مدرسه بدود) و مطمئن شوید که کودک هرگز استراحت را از دست نمی دهد.

یک توپ ضد استرس، اسباب بازی کوچک، یا یک شی دیگر را برای کودک فراهم کنید تا بتواند وقتی روی صندلی نشسته با آن بازی کند.

مقابله با مشکل پیروی از دستورالعمل ها

مشکل در پیروی از دستورالعمل ها یک مشکل شایع برای بسیاری از کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی است. ممکن است احساس کنید که این بچه‌ها دستور العملها را می‌فهمند و حتی ممکن است دستورالعمل‌ها را بنویسند، اما نمی‌توانند آن‌طور که از آن ها خواسته شده است از آن ها پیروی کنند.

گاهی اوقات این دانش‌آموزان مراحلی از کار را جا می‌اندازند و کارهای ناقص انجام می‌دهند، یا یک تکلیف را به‌طور کلی اشتباه می‌فهمند و به طور کامل کار دیگری را انجام می‌دهند.

کمک به کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی برای پیروی از دستورالعمل ها به معنای انجام اقداماتی برای تقویت مراحل مربوط به دستورالعمل ها است. سعی کنید دستورات خود را بسیار مختصر نگه دارید، به کودک اجازه دهید یک مرحله را کامل کند و سپس برگردد تا بفهمد که در مرحله بعد چه کاری باید انجام دهد.

اگر کودک از مسیر خارج شد، به آرامی یادآوری کنید و با صدایی آرام اما محکم تغییر مسیر ایجاد کنید. در صورت امکان، مسیرها را با یک نشانگر پررنگ یا با گچ رنگی روی تخته سیاه یادداشت کنید.

نکاتی برای سرگرم‌کننده کردن یادگیری

یکی از راه های مثبت برای متمرکز نگه داشتن توجه کودک بر یادگیری این است که این فرآیند را سرگرم کننده کنید. استفاده از حرکت فیزیکی در یک درس، ارتباط حقایق خشک به چیزهای بی اهمیت و جالب، یا اختراع جملات آهنگین احمقانه که به خاطر سپردن جزئیات را آسان تر می کند،

می تواند به کودک شما کمک کند از یادگیری لذت ببرد و حتی علائم اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی را کاهش دهد.

منبع : اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در مدرسه آشوب به پا می کند؟

بازدید : 15
جمعه 20 خرداد 1401 زمان : 12:04

چرا همسرم مرا دوست ندارد و چه عواملی باعث این اتفاق می شود؟

فراز و نشیب در زندگی همه انسان ها وجود دارد و یک امر عادی است. تلاطم در زندگی نشان می‌دهد که شما برای زندگی خود تلاش می کنید اما گاهی مشکلاتی در زندگی به وجود می‌آید که راه حلی برای آن نیست و فرد به این نتیجه می رسد که دیگر همسرش را دوست ندارد.

در یک رابطه دو طرفه نباید نسبت به این دسته از موضوعات بی تفاوت باشیم و باید برای حل مشکل تلاش کنیم؟

چرا همسرم مرا دوست ندارد؟

این سخن به ندرت از زبان زوجین شنیده می شود زمانی که آن ها مطمئن می شوند دیگر به طرف مقابل احساسی ندارند آن را در رفتار خود نشان می دهند، به همین دلیل است که زوجین برای پر کردن جای عشق به کارهای دیگری روی می آورند مثلا به مهمانی می روند، سیگار می کشند یا تن به روابط دیگر می دهند.

دوست داشتن چیزی نیست که یک شبه به وجود بیاید و یک شبه از بین برود، به همین دلیل شما به زمان و راهکارهایی برای رفع مشکلات نیاز دارید.

  • کار بیش از حد

یکی از عواملی که علاقه زوجین را نسبت به یکدیگر کم می کند کار زیاد است. از این رو از زوجین چه مرد و چه زن خواسته می شود که برای این که عشق بین خود را تداوم بخشند، زمان بیشتری را در کنار خانواده خود بگذرانند.

  • عدم گفتگوی حضوری

برخی از زوجین زمان بسیار کمی را برای گفت و گو با همسرشان در نظر می‌گیرند و بیشتر اوقات با موبایل در حال چت کردن و یا مکالمه های تلفنی هستند و تمایلی به صحبت با همسر خود ندارند، همین موضوع باعث می شود که طرف مقابل فکر کند دیگر برای همسرش اهمیتی ندارد و زوجین به مرور زمان نسبت به یکدیگر سرد می شوند.

  • عدم پیش قدم شدن

برخی از زوجین با وجود اینکه می بینند از یکدیگر دور شده اند تلاشی برای نزدیک شدن به یکدیگر نمی کنند. ممکن است استدلال آن ها این باشد که چرا من پیش قدم بشوم مگر من کار اشتباهی انجام دادم؟

اگر هر کدام از زوجین از انجام این کار شانه خالی می‌کنند، اوضاع به مراتب بدتر می شود.

  • عدم توجه به اوقات فراغت

یکی از علت های اساسی کم شدن عشق بین زوجین عدم توجه به اوقات فراغت است، شاید برایتان سوال باشد که این موضوع چه ربطی به دوست داشتن دارد، اما یکی از موارد مهم که در ایران کمتر به آن توجه می‌شود گذراندن وقت درکنار یکدیگر و تفریح است.

در واقع زندگی شهر نشینی و فعالیت های اقتصادی، مردم را از تفریح دور کرده است.

  • رابطه جنسی نامنظم

رابطه جنسی یکی از الزامات در هر زندگی است اما برخی از زوجین به دلیل مشغله های زیاد رابطه جنسی منظمی ندارند و شاید ماه ها از آخرین رابطه ی آن ها گذشته باشد، همین موضوع باعث می‌شود که بین آن ها فاصله بیفتد.

راهکارهای مناسب برای حل مشکل

  • تعیین قرار ملاقات

قرار گذاشتن فقط در دوران نامزدی و آشنایی نیست اگر می خواهید رابطه خود را به حالت اول برگردانید و همسرتان دوباره شما را دوست داشته باشد باید زمانی را برای باهم بودن انتخاب کنید. همین که بتوانید غذایی در رستوران با هم بخورید یا با هم به تماشای فیلم بپردازید نشان می دهد که برای او ارزش قائل هستید.

  • تعیین زمان برای گفت و گو

حتی اگر کار از کار گذشته و همسرتان دیگر به شما علاقه ای ندارد می‌توانید با صحبت کردن رابطه را ترمیم کنید. زمان مشخصی را تعیین کنید و بدون هیچ وسیله ارتباطی مثل تلویزیون، موبایل با همسر خود صحبت کنید شاید برای شروع سخت باشد اما به تدریج شرایط این کار را مهیا می کنید.

  • پیش قدم شدن

این کار ارزش شما را پایین نمی آورد بلکه نشان می‌دهد که شما به زندگی خود اهمیت می دهید.

زندگی مشترک از دو نفر تشکیل شده است و اگر هیچ یک از این دو به دنبال برطرف کردن مشکلات نباشند دیگر زندگی مشترک معنای خود را از دست می دهد.

پا پیش بگذارید و به طرف همسر خود بروید، حتی اگرشما را دوست ندارد و از شما ناراحت است باز هم به طرفش بروید و با او صحبت کنید.

  • تعیین زمانی برای تفریح

یک ضرب المثل چینی می گوید که «دو تا خربزه را با دوتا دست بلند کن» یعنی کار و تفریح باید در کنار هم قرار بگیرند. بنابراین زمانی را به تفریح اختصاص دهید زیرا این کار سطح رضایت شما از زندگی را بالا می‌برد و باعث شادمانی خانواده می شود. حتی اگر مشغله های زیادی دارید زمانی را به تفریح های دونفره اختصاص دهید.

  • رابطه جنسی منظم

شما باید شرایط را بسنجید و زمانی را برای این کار انتخاب کنید. رابطه جنسی باعث بهبود علاقه و تحکیم پایه های زندگی می شود. زوجین نباید از این موضوعات به راحتی عبور کنند و باید زمان مشخصی را برای این کار انتخاب کنند.

هر وقت احساس کردید که همسرتان شما را دوست ندارد، سعی کنید به جزئیات دقت کنید و در دفترچه ای همه ی جوانب زندگی را یادداشت کنید تا علت مشکل را مشخص کرده و سپس تلاش کنید تا برای بهبود این مشکلات قدمی بردارید.

منبع : چرا همسرم مرا دوست ندارد

بازدید : 18
پنجشنبه 12 خرداد 1401 زمان : 11:34

تست متادون و علل منفی شدن تست اعتیاد به متادون

آیا با متادون آشنا هستید و تست متادون را می شناسید؟ متادون نوعی داروی صنعتی و جز گروه شبه مخدرها می باشد که از آن برای ترک اعتیاد و به عنوان مسکن استفاده می کنند. اگر متادون بیش از حد استفاده شود، فرد به آن وابسته شده و به آن اعتیاد پیدا می کند.

بسیاری از افراد به دلایل مختلف مانند استخدام، ازدواج یا درخواست خانواده به خصوص پدر و مادر ناچار هستند که تست متادون را برای تشخیص اعتیاد انجام دهند. یکی از بزرگ ترین دغدغه های شخص در لحظه تست اعتیاد، منفی شدن جواب تست می باشد.

اگر می خواهید در این زمینه اطلاعات بیشتری به دست آورید و اطلاعات خود را در مورد متادون افزایش دهید بهتر است این مقاله را مورد مطالعه قرار دهید تا با انواع تست متادون و راه های منفی شدن آن آشنا شوید.

تست متادون و علل منفی شدن تست اعتیاد به متادون

کاربرد متادون

متادون به عنوان داروی ترک اعتیاد استفاده می شود و برای درمان اعتیاد مواد مخدری مانند تریاک، هروئین، شیره، مورد تجویز قرار می گیرد. هم چنین متادون به عنوان داروی نگهدارنده معروف است به دلیل این که مدت اثر آن نسبت به مواد مخدر طولانی تر می باشد.

به طوری که اثر یک دوز واحد متادون تقریبا ۲۴ تا ۴۸ ساعت و هروئین حدود ۲ تا ۳ ساعت می باشد. متادون به خاطر تاثیر بلند مدتی که دارد می تواند در دوز کم و طبق تجویز پزشک، جایگزین هروئین یا هر ماده مخدر دیگری شود و فرد علائم ترک کم تری را تجربه کند.

متادون بر گیرنده های اوپیوئیدی مثل مورفین اثر می گذارد و باعث کاهش درد و خماری می شود، اگر چه متادون به عنوان داروی ترک شناخته شده اما اگر بیش از حد استفاده شود عوارض بسیاری به همراه خواهد داشت و در فرد اعتیاد ایجاد می کند. از پیامدهای متادون می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • یبوست
  • پوسیدگی دندان
  • افزایش ضربان قلب
  • تنگی نفس
  • نازایی
  • اختلالات جنسی
  • بی نظمی در عادات ماهانه زنان
  • اختلالات روانی مانند افسردگی
  • فکر و میل به خودکشی

توجه داشته باشید اگر چه متادون به عنوان داروی ترک شناخته می شود اما عوارض آن از سایر مواد مخدر کمتر نمی باشد.

آیا متادون تست اعتیاد را مثبت می کند؟

مثبت شدن تست اعتیاد به وسیله متادون به شرایط مختلفی بستگی دارد، زمانی که فرد برای ترک اعتیاد از متادون استفاده می کند، پزشک آن را در دوز محدود تجویز می کند. این امر اگر همراه با قطع مصرف مواد باشد باعث می شود تا تست اعتیاد منفی شود اما برخی از افراد بدون دستور پزشک متادون را جایگزین مواد مخدر می کنند.

حتی گاهی اوقات آن را همزمان با مواد مخدر استفاده می کنند این کار باعث می شود تا تست اعتیاد مثبت شود. در این شرایط برای تشخیص صحیح اعتیاد به متادون بهتر است تست اختصاصی آن انجام شود.

تست های تشخیص اعتیاد

با توجه به این که تست های تشخیصی اعتیاد تنوع بسیاری دارد نوع تست را با در نظر گرفتن مراجعه کننده، وضعیت اقتصادی، عامل زمان و نوع ماده مصرفی انتخاب می کنند. توجه داشته باشید هیچ تستی صد در صد صحیح نمی باشد و گاهی اوقات خطاهایی پیش می آید. به طور کلی تست های اعتیاد دو نوع هستند که عبارت اند از:

تست های آزمایشگاهی:

در تست های آزمایشگاهی، فرد نمونه ای از ادرار، بزاق، خون یا موی خود را به مرکز ارائه می کند، از مزیت های روش آزمایشگاهی دقت بالا و معایب آن گران بودن و تاخیر در مشخص شدن جواب ( گاه حتی ۵ روز) می باشد.

تست های غربالگری:

تست های غربالگری با کیت های ارزان انجام می شود و در مدت زمان کوتاهی می توان آن را انجام داد زیرا مشخص کردن جواب آن فقط چند دقیقه طول می کشد. اما دقت آن از تست های آزمایشگاهی کمتر است و به همین دلیل نیاز به تست های تائید کننده دارد.

روش های تست متادون، تشخیص اعتیاد به متادون

تست متادون و علل منفی شدن تست اعتیاد به متادون

روش های مختلفی برای تشخیص اعتیاد به متادون وجود دارد که هر کدام از این روش ها با معایب و مزایایی همراه است به همین دلیل در انتخاب تست باید به ویژگی ها و نیازهای فرد توجه کرد، در ادامه این مقاله به بررسی این روش ها می پردازیم:

تست ادرار متادون

روش آنالیز ادرار نیازمند یک نمونه ادرار می باشد، این آزمایش را می توان با استفاده از نوار کاغذی به صورت سریع و یا از طریق پروسه های طولانی مدت آزمایشگاهی با کیفیت بالاتر انجام داد.

یکی از مشکلات این روش، جا به جایی و تقلب در ارائه نمونه می باشد. برخی از افراد برای این که جواب تست اعتیاد آن ها منفی شود مقدار زیادی آب آشامیدنی می نوشند تا ادرارشان رقیق شود در این شرایط با توجه به رنگ و شفافیت نمونه ممکن است پذیرفته نشود. زمان تقریبی ردیابی متادون با این روش حدود ۳ روز می باشد.

نوار تست سریع متادون

نوار تست سریع متادون یک تست غربالگری ادرار می باشد و نیازی به وسایل آزمایشگاهی ندارد جواب این تست در صورتی که سطح متادون بیش از ۳۰۰ نانوگرم در میلی لیتر باشد مثبت خواهد شد.

کیت تست متادون حاوی بروشور و نوار تست می باشد و فرد می تواند با مطالعه آن، تست را انجام دهد، هم چنین برای انجام این تست نیاز به ناشتا بودن نمی باشد بلکه نمونه ادرار در ظرف یک بار مصرف جمع آوری می شود ( حدود یک سانتی متر) و مورد آزمایش و تفسیر قرار می گیرد.

هریک از این نوارها یک بار مصرف می باشد و بعد از انجام تست باید بیرون انداخته شود.

تست بزاق متادون

تست بزاق توسط کارشناس جمع آوری می شود به همین دلیل راحت و بی دردسر می باشد و درصد تقلب در آن به شدت کاهش می یابد. نتیجه این تست در حد چند دقیقه آماده است و نیاز به آزمایشگاه ندارد. با توجه به نوع تست می تواند چندین ماده را به طور همزمان در بزاق دهان، شناسایی کرد.

این تست روش عالی برای ارزیابی مصرف اخیر فرد می باشد. یکی از معایب این روش این است که با توجه به میزان تولید بزاق و نوع ماده مصرفی، بازه زمان ارزیابی از چند ساعت تا چند روز متغیر می باشد.

زمان تقریبی ردیابی متادون به وسیله این روش حدود ۲۴ ساعت می باشد، این تست برای سایر مواد هم چون شیشه هم مورد استفاده قرار می گیرد.

تست مو متادون

می توان تا چند ماه از تست مو استفاده کرد زیرا امکان ردیابی مواد در مو وجود دارد و برای بسیاری از این مواد مدت آن ۹۰ روز است. تست مواد توسط مو، روشی بسیار آسان است و امکان تقلب در آن در مقایسه با سایر روش ها بسیار کم است.

اما این روش نیازمند تجهیزات آزمایشگاهی بوده و هزینه آن نسبت به روش های دیگر بیشتر است، در افرادی که رنگ مو آن ها مشکی است احتمال مثبت شدن نتیجه بیشتر از سایر افراد می باشد.

هر چه مو بلندتر باشد تاریخچه طولانی تری از مصرف مواد به دست می آید. بهترین قسمت مو که مورد ارزیابی قرار می گیرد فاصله ۲٫۵ تا ۴ سانتی متر از ریشه مو می باشد.

این تست علاوه بر ارزیابی وجود ماده، مقدار مصرفی آن را نیز نشان می دهد، در روش های دیگر امکان این مورد وجود ندارد. زمان تقریبی که طول می کشد متادون با این روش مورد ردیابی قرار گیرد حدود ۹۰ روز می باشد.

تست تعریق متادون

تست تعریق بسیار راحت انجام می شود و مدت زمانی که طول می کشد متادون با این روش مورد ردیابی قرار گیرد به طور معمول چند هفته به طول می انجامد. تعریق زیاد برخی از افراد در انجام این تست مشکل ایجاد می کند هم چنین تعریق زیاد امکان سنجش را کم کرده و توانایی ردیابی را تا چند ماه از بین می برد.

چند روز پس از مصرف متادون تست اعتیاد منفی می شود؟

بیشتر مواد تا ۷۲ ساعت بعد از مصرف در ادرار قابل شناسایی هستند، به همین خاطر ممکن است فرد در این بازه زمانی موادی مصرف نکند تا تست منفی شود. در صورتی که خانواده ها در مورد این مطلب آگاهی داشته باشند، متوجه خواهند شد که تست اعتیاد تا چه حد قابل اطمینان است.

منبع : تست متادون و علل منفی شدن تست اعتیاد به متادون

بازدید : 11
يکشنبه 8 خرداد 1401 زمان : 13:03

نقش خانواده در انتخاب شغل

آیا خانواده در انتخاب شغل تاثیر دارد؟ آیا از نقش خانواده در انتخاب شغل آگاه هستید؟ امروزه بسیاری از جوانان زمانی که وارد دهه بیست سالگی زندگی شان می شوند دغدغه هایی بسیاری دارند که یکی از آن ها انتخاب شغل می باشد.

خانواده در پارامترهایی مانند علایق، مهارت ها، نگرش به کار و غیره نقش به سزایی دارد و به طور مستقیم و غیرمستقیم بر روی فرد اثر می گذارد و آینده او را تعیین می کند.

خانواده ها بر روی آینده فرزندشان حساس هستند و به همین دلیل هر کدام به نحوی برای آینده مالی فرزند خود برنامه ریزی کرده اند.

توجه داشته باشید که کار و حرفه یکی از محورهای اصلی تعلیم و تربیت می باشد و باید مانند سایر مسائل تربیتی از همان کودکی، فرزندتان را با آن آشنا کنید و مفاهیم درست را به او بیاموزید تا در این زمینه به خوبی پرورش یابد. هم چنین در این شرایط باید از مشاور خانواده کمک بگیرید تا شما را راهنمایی کند.

نقش خانواده در انتخاب شغل

مشکلات خانواده ها با فرزندان در حوزه کار چیست

بسیاری از خانواده ها علاقه دارند فرزندشان را طوری تربیت کنند که بتواند در آینده روی پای خودشان باشند و گلیم خود را از آب بیرون کشیده و موفق شوند. اما والدین باید توجه داشته باشند که دوره نوجوانی، دوران پرچالشی می باشد و باید قبل از به وجود آمدن چالش ها، به فکر چاره ای برای حل آن ها بود.

در صورتی که به مشکلات جوانان با خانواده های توجه کنید خواهید دید ریشه مشکلات آن ها در زمینه کار و استقلال مالی به نوع نگرش فرزندان نسبت به کار و مسائل اقتصادی می باشد. نوع نگرش تاثیر بسیاری دارد و برخی از نگرش ها می تواند به عنوان سرعت گیر در مسیر موفقیت عمل کنند که عبارت اند از:

  • عدم وجود کار
  • بی مسئولیتی در برابر وظایف
  • توقع بیش از اندازه از خانواده ها
  • انتظار نتایج درخشان با کم ترین زحمات

چه عواملی باعث به وجود آمدن این نوع نگرش می شود؟ تمام سیستم های خرد و کلان اجتماعی مانند سیستم های آموزش و تربیتی تاثیر بسیاری بر روی نگرش و عقاید شخص می گذارند. بیشتر عقاید فرزندتان به آموزش های دوران کودکی و نوجوانی مربوط می شود که توسط خانواده و سیستم های آموزشی صورت گرفته است.

اگر نگران آینده فرزندتان هستید باید بیش از هر چیزی به مسئله تعلیم و تربیت توجه کنید و سعی کنید نگرش های درست و خوبی را در دوره کودکی و نوجوانی به فرزندتان آمورش دهید.

نقش خانواده در نگرش افراد به شغل

نقش خانواده به دو صورت مستقیم و غیر مستقیم بر روی نگرش فرزندان تاثیر می گذارد و باعث شکل گیری نگرش آن ها می شود.

  1. نقش خانواده در انتخاب شغل، نقش مستقیم خانواده ها در نگرش فرد به کار

فرد سعی می کند نگرش هایش را از طریق همانند سازی و الگوپذیری از والدین شکل دهد. این شبیه سازی ابتدا از ظاهر آغاز می شود، به طوری که دختر دوست دارد مثل مادر لباس بپوشد و پسر تمایل دارد علاقه مندی های ورزشی پدرش را دنبال کند.

کودکان به مرور زمان با شناسایی محیط پیرامون شان از ظاهر فراتر می روند و عقاید والدین شان را جذب می کنند، به همین دلیل عقایدشان همایند والدین می شود و می خواهند دنیا را مانند اطرافیان و افراد مهم زندگی شان ببینند.

به همین دلیل دوران کودکی بسیار مهم است و ما باید سعی کنیم الگوی مناسبی برای فرزندان خود باشیم. هم چنین نقش خانواده را در آینده و انتخاب شغل فرزندان جدی بگیرید. والدینی که مسئولیت پذیر نبوده زمانی که با سختی رو به رو می شوند و در موقعیت های دشوار قرار می گیرند سریع دلسرد می شوند.

این والدین نباید از فرزندشان انتظار داشته باشند که خلاف این ها رفتار کنند زیرا فرزندشان از آن ها الگو می گیرد و همانند آن ها خواهد شد.

  1. نقش غیر مستقیم خانواده ها در نگرش فرد به کار

همانطور که گفته شد خانواده بسیار مهم است و نقش مهمی در شکل گیری شخصیت فرد دارد به همین دلیل والدین باید به شیوه تعامل خود با فرزندشان توجه بسیاری داشته باشند.

زیرا آن ها به طور غیر مستقیم بر روی نگرش شغلی فرزندشان در آینده اثر می گذارند و برخی از ویژگی های فرزندان در خانواده شکل می گیرد و نقش تعیین کننده ای در نگرش و رفتار حرفه ای فرد دارد، که برخی از آن ها عبارت اند از:

  • کسب استقلال
  • هویت فردی و اجتماعی
  • امور اخلاقی
  • سازگاری
  • مسئولیت پذیری
  • کارگروهی

بر اساس تحقیقات انجام شده میان خودپنداره فرد ( تصویری که فرد از شخصیت خود دارد.) با موفقیت شغلی او رابطه دوسویه وجود دارد. به طوری که افراد با خودپنداره مثبت تر موفقیت های شغلی بهتری کسب می کنند.

افرادی که موفقیت تحصیلی و شغلی دارند، خوپنداره آن ها قوی تر است و می توانند شغل بهتری را جذب کنند و در شغل شان موفق شوند.

منبع : نقش خانواده در انتخاب شغل

بازدید : 10
يکشنبه 8 خرداد 1401 زمان : 12:59

درمان اعتیاد رفتاری

اعتیاد رفتاری چیست و در مورد روش های درمانی اعتیاد رفتاری چه چیزهایی می دانید؟ واژه اعتیاد افراد را به یاد مواد مخدر می اندازد اما امروزه خانواده ها و افراد درگیر اعتیادهای جدیدی می شوند که به اعتیاد های رفتاری معروف هستند، اعتیادهای رفتاری شامل اعتیاد به قمار، اعتیاد به رابطه جنسی، اعتیاد به اینترنت و غیره می شود.

برای درمان اعتیاد رفتاری، می توان از درمان های سنتی و شناخته شده در زمینه اعتیاد به مواد مخدر، الکل و داروهای اعتیاد آور استفاده کرد، هم چنین برای درمان اعتیاد رفتاری روش های درمانی نوینی طراحی شده است که در ادامه این مقاله به بررسی آن ها می پردازیم و مطالعه آن می تواند برای شما مفید باشد.

درمان اعتیاد رفتاری، قدم اول شناخت اعتیاد رفتاری

بسیاری از افراد اعتیاد رفتاری را نمی شناسند و در مورد آن هیچ آگاهی ندارند به همین دلیل این مسئله توسط افراد و خانواده ها نادیده گرفته می شود. در این خصوص باید آگاهی و اطلاعات خود را افزایش دهید و با علائم و نشانه های اعتیاد آشنا شوید.

اعتیاد رفتاری متنوع است و هر کدام از انواع آن نشانه های مخصوص به خودشان را دارند به عنوان مثال علائم اعتیاد جنسی با اعتیاد به اینترنت متفاوت می باشد. به طور کلی مهم ترین نشانه های اعتیاد رفتاری شامل موارد زیر می شود:

  • درگیری ذهنی در مورد رفتار
  • ناتوانی کنترل بر فعالیت مورد نظر
  • ایجاد آسیب های مالی و جانی برای خود و اطرافیان

علائم و عوارض اعتیاد رفتاری

اعتیاد رفتاری با علائم و عوارضی همراه می باشد اما شدت و تعداد دفعات اعتیاد رفتاری در افراد مختلف، متفاوت است به همین دلیل اعتیاد رفتاری مانند اعتیاد به الکل اختلالاتی در عملکرد زندگی افراد به وجود می آورد که برخی از آن ها عبارت اند از:

  • درگیر فکری با فعالیت حتی در صورتی که آن زمان فعالیت انجام داده نمی شود.
  • دفعات انجام کار افزایش یافته، حتی زمان انجام فعالیت هم ممکن است افزایش یابد.
  • درگیر وسواس فکری عملی می شود و حس اجبار به سراغش می یابد تا به طور مکرر این رفتار را انجام دهد.
  • نسبت به دفعات قبلی، افزایش مدت زمان و دفعات صورت می گیرد.
  • ممکن است فرد مبتلا به اعتیاد رفتاری، خانواده و اطرافیانش با خطرات مالی و جانی رو به رو شوند.
  • بدون توجه به خطرات و عوارض آن، این رفتار به صورت مکرر و افزایشی انجام می شود.
  • منجر به بروز مشکلاتی در جنبه های مختلف زندگی از جمله شغلی، تحصیلی و روابط می شود.
  • در درمان اعتیاد رفتاری موفق نیست و تلاش ها بی نتیجه است.
  • تصمیم در خصوص ترک اعتیاد می گیرد اما در قطع یا کاهش آن فعالیت ناتوان است.

اگر علائم و نشانه های اعتیاد را در انجام رفتارهایی نظیر قمار، سکس، بازی های ویدیویی و غیره تجربه می کنید برای جلوگیری از پیشرفت و پیشگیری باید از مشاور و روانشناس کمک بگیرید تا اعتیاد را به موقع تشخیص دهند و برای رفع آن اقداماتی را انجام دهید.

روش های درمان اعتیاد رفتاری

اعتیاد رفتاری هر کدام ویژگی های خاص خودشان را دارند و روش های درمانی آن ها متفاوت است. در صورتی که فرد در برابر رفتارهای منفی و تکرار شونده تسلیم شود، با آسیب های روانی بسیاری رو به رو خواهد شد.

در این شرایط باید نشانه های اعتیاد رفتاری را شناخت و برای کاهش و توقف آن تلاش نمود، هم چنین هدف از این روش ها جلوگیری از تکرار خارج از کنترل فعالیت و کاهش و توقف آن است.

روان درمانی فردی

روان درمانی فردی در خصوص اعتیاد رفتاری به شیوه درمان شناختی رفتاری استفاده می شود. در این روش درمانگر ابتلا مسائلی مانند شرایط روانی، شرایط پزشکی، مصرف مواد و اعتیاد به الکل و شرایط خانوادگی را مورد بررسی قرار می دهد و در این زمینه سوالاتی را می پرسد.

این سوالات به درمان گر کمک می کند تا شیوه درمانی مناسبی را انتخاب نماید و هم چنین به تغییر رفتار فرد کمک کند.

درمان به این روش بر روی افکار فرد تمرکز می کند زیرا نحوه تفکر فرد بسیار مهم است و عامل تعیین کننده نوع رفتار و احساسات فرد می باشد. با تغییر رفتار مثبت به جای رفتار منفی می توان منجر به تغییر رفتار فرد شد. هم چنین درمانگر در این روش با بررسی و ارائه راهکارهایی به فرد کمک می کند که در زیر مواردی بیان شده است:

  • درمانگر به بررسی افکار اعتیادی می پردازد و سعی می کند ریشه و علل اصلی گرایش به سمت اعتیاد رفتاری را پیدا کند.
  • تلاش می کند رفتارهای منفی را درمان کند و اعتیاد به این رفتارها را رفع نماید و رفتارهای مثبت را جایگزین رفتار منفی کرده و با تمرین سعی دارد رفتارهای مثبت تداوم بیش تری داشته باشد.
  • در جلسات درمانی آموزش هایی در خصوص مقابله با وسوسه صورت می گیرد و هم چنین به افراد یاد می دهد چطور از بازگشت خود به سمت اعتیاد رفتاری پیشگیری نمایید.

درمان گروهی

در درمان گروهی، چند درمانجو با هدایت یک درمانگر مورد درمان قرار می گیرند و سعی می کنند تجربیات خود را به اشتراک بگذارند. جلسات گروهی در کنار روان درمانی استفاده می شود.

افرادی که درگیر اعتیاد رفتاری مانند سایر اعتیاد ها شده اند در این جلسات شرکت می کنند تا با روش های مقابله ای به خوبی آشنا شوند و با کمک تجربیات دیگران، ترک و درمان بهتری داشته باشند و برای ترک و درمان تشویق شوند.

جلسات خانواده درمانی

زمینه های محیطی و خانوادگی در شکل گیری رفتار تاثیر بسیاری دارد، هم چنین اعتیاد رفتاری، آسیب ها و خطراتی برای فرد و خانواده اش ایجاد می کند. به همین دلیل استفاده از جلسات خانواده درمانی اهمیت بسیاری دارد، زیرا بسیاری از خانواده ها با این اعتیاد آشنا نیستند و نمی دانند چطور باید با عزیزانشان برخورد کنند.

این عدم آگاهی آن ها ممکن است رفتارهای نامناسبی به وجود آورد و باعث تشدید اعتیاد فرد شود. شرکت در جلسات خانواده درمانی به آگاهی آن ها می افزاید و باعث می شود اطلاعات آن ها در این خصوص افزایش یابد، برگزاری این جلسات بر روی روند درمان تاثیر بسیاری می گذارد و مفید است.

منبع : درمان اعتیاد رفتاری

بازدید : 21
سه شنبه 3 خرداد 1401 زمان : 11:59

حمله پانیک؛ علل، علائم و راه درمان این اختلال، دارو گیاهی، تست تشخیصی

حمله پانیک به هجوم ناگهانی ترس و اضطراب گفته می شود، این حملات علائمی را به همراه دارد که در ادامه مقاله به آن پرداخته شده است. ترس و اضطرابی که در این حملات تجربه می شود غیرواقعی می باشد و با شرایط موجود هنگام حملات پانیک هماهنگی ندارد.

توجه داشته باشید که هرکسی ممکن است یک بار در طول زندگی حمله پانیک را تجربه کرده ولی این بدین معنی نمی باشد که نیاز به درمان دارد. این درحالی است که حملات همیشگی نشانه اضطراب بیش از اندازه می باشد که نیاز به درمان و مراجعه به متخصص دارد.

حمله پانیک؛ علل، علائم و راه درمان این اختلال

همان طور که گفته شد حملات پانیک علائمی را به دنبال دارد که شامل موارد زیر می باشد:

  • بی‌حسی
  • ناتوانی در حرکت
  • تنفس سریع
  • تعریق
  • تهوع
  • سرگیجه
  • لرز یا احساس گرما
  • افزایش شدید ضربان قلب
  • ترس از مرگ
  • ترس از غش کردن
  • ترس از دیوانه شدن
  • مسخ واقعیت

علائم ذکر شده شباهت زیادی به حملات قلبی یا اختلالات تنفسی دارد و می تواند برای برخی از افراد ترس از مرگ را نیز به همراه داشته باشد. برخی از افراد دیگر ممکن است زندگیشان به دلیل این حملات کاملا تغییر کند به طور مثال از خانه خارج نشوند یا از کار خود استعفا دهند.

شروع علائم در حمله پانیک ناگهانی و غیرارادی می باشد البته گاهی اوقات می تواند به آرامی نیز بروز پیدا کند. در برخی از افراد حملات پانیک آهسته و باعلائم کم تری همراه است، به طوری کلی می توان گفت کم تر از چهار مورد از علائم بالا را تجربه می کنند.

بیماری پانیک و علائم آن می تواند در تمام سنین به شکل های مختلف دیده شود، اما در ۲۰ تا ۳۰ از شیوع بیش تری برخوردار است.

زمان حملات پانیک متفاوت است اما به طور کلی حدود پنج تا ۲۰ دقیقه ادامه دارد و در ۱۰ دقیقه به بالاترین حد ممکن یا اوج می‌رسد. حمله پانیک ممکن است در یک روز یا یک ساعت چند بار رخ دهد یا در طول هفته کلا یک بار ایجاد شود، بنابراین برنامه منظمی ندارد.

خوشبختانه کسانی که به طور مکرر و همیشگی حملات پانیک را تجربه می کنند میتوانند موقعیت هایی را تشخیص دهند که باعث بروز این حملات می شود و به مرور از آن ها دوری کنند، اگر این تشخیص سخت می باشد روانشناس می تواند به آن ها در تشخیص موقعیت ها کمک کند.

حمله پانیک؛ علل، علائم و راه درمان این اختلال،علل حمله پانیک یا وحشت زدگی

متاسفانه علت این حملات هنوز مشخص نشده است، البته نظریه ها و عقاید گوناگونی در مورد علت آن وجود دارد. یکی از این دلایل عدم تعادل مواد شیمیایی در مغز می باشد که منجر به بروز حملات می گردد.از دلایل دیگر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • موقعیت‌ها و اختلالات متفاوت مانند اضطراب یا افسردگی
  • استرس طولانی مدت و شدید، عوارض جانبی داروهای پزشکی، مشکلات جسمانی و روانی مانند بیماری قلبی، تنفسی، استفاده بیش از حد از الکل، نیکوتین، کافئین و مواد مخدر
  • خاطرات و تجربه دردناک در گذشته ( مانند، مرگ، شکست، سوء استفاده جنسی)
  • تجربیات استرس آور مکرر ( اتفاقاتی مانند ورشکستی، طلاق، تغییر محل زندگی، شکست تحصیلی)
  • ژنتیک ( برخی از افراد بیش تر از دیگران در خطر احتمال ابتلا به پانیک اتک قرار دارند)
  • مصرف زیاد قهوه و سیگار در افراد مستعد به پنیک اتک یا بیماری های روانشناختی دیگر
  • پرکاری تیروئید
  • قند خون پایین
  • پرولاپس دریچه میترال

تست تشخیص پانیک

متاسفانه هیچ تست دقیقی برای تشخیص پانیک وجود ندارد. بنابراین تشخیص پانیک بر اساس حالات، ویژگی ها و مشخصات فرد و معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی (DSM-5) صورت می گیرد.

در ادامه متن سوالاتی آمده است که بر اساس حالات و ویژگی های افراد پانیک اتک طراحی شده و می تواند معیاری برای تشخیص پنیک اتک باشد. سوالات را با دقت بالا و آرام بخوانید، مداد یا خودکار داشته باشید و جواب های خود را یادداشت کنید.

توجه داشته باشید که یکی از نکاتی که باید قبل از پاسخ دادن به سوالات بررسی کنید این است که حملات شما به دلیل مشکلات جسمانی نباشد.

  • آیا تاکنون دچار ترس و اضطراب غیرعادی و ناگهانی شده اید که چند دقیقه ای هم شما را درگیر کند؟
  • در صورت مثبت بودن جواب سوال قبلی، آیا در طول آن علایم زیر را هم تجربه کرده اید؟
  • تپش قلب و افزایش ناگهانی ضربان قلب؟
  • تعریق؟
  • لرزش و احساس لرز
  • تنگی نفس؟
  • احساس خفگی و ناتوانی در تنفس معمولی؟
  • درد در قفسه سینه؟
  • تهوع و دل درد؟
  • سرگیجه و ضعف؟
  • بی حسی یا گزگز در برخی یا همه اندام ها؟
  • احساس اینکه از بیرون دارید به خودتان نگاه می کنید؟
  • احساس ترس از از دست دادن کنترل؟
  • ترس و احساس مرگ؟
  • آیا نگران هستید که دوباره این علائم را تجربه کنید؟
  • آیا برای اینکه از این علائم دوری کنید از برخی از موقعیت های خاص دوری می کنید؟
  • آیا این علائم و اضطراب شدید باعث ایجاد اختلال و مشکل در زندگی، کار و فعالیت های شما شده است؟
  • آیا دیگران تصور می کنند شما فرد مضطربی هستید؟

اگر جواب اکثر سوالات بالا مثبت باشد به احتمال زیاد درگیر حملات پانیک شده که ممکن است به مرور زمان شدید تر شود. برای تشخیص دقیق تر و درمان باید به متخصص و روانشناس مراجعه کنید.

البته توجه داشته باشید که این تست و تست های آنلاین دیگر در زمینه پانیک اتک قطعی نمی باشد و تشخیص قطعی فقط توسط روانشناس یا روانپزشک صورت می گیرد.

حملات پانیک در خواب

حمله پانیک می تواند در خواب نیز روی دهد و باعث ایجاد احساس اضطراب شدید و ناگهانی هنگام خواب شود. علائم پنیک شبانه شامل موارد زیر می باشد:

  • هنگام خواب کنترل خود را از دست می دهید
  • تغییر شدید دمای بدن
  • ضعف، سرگیجه یا سردرد
  • درد در قفسه سینه و تنگی نفس
  • تمایل به گریه کردن
  • حالت تهوع
  • لرز
  • اسپاسم عضلانی
  • تپش قلب
  • بیش فعالی
  • تعرق بیش‌ازحد
  • احساس سرما یا گرما شدید

این حملات می تواند انقدر شدید باشد که فرد احساس کند که دچار حملات قلبی شده است متاسفانه به مرور این حملات ممکن است شدیدتر شود. نام دیگر اختلال پانیک در خواب «حملات وحشت شبانه» یا «وحشت شبانه» می باشد.

حملات وحشت شبانه معمولاً تنها چند دقیقه طول می‌کشد، اما زمان زیادی لازم است تا فرد آرام شده و به خواب بازگردد.

حملات عصبی و اختلالات اضطرابی معمولاً باعث بی‌خوابی می‌شوند. زیرا این افکار نگران کننده و استرس زا می باشد و این اضطراب باعث کابوس و پریدن از خواب می شود. فرد پس از کابوس از خواب می پرد و ممکن است تعریق، دلشوره، اضطراب شدید، لرزش، وحشت شدید یا حتی فلج خواب را تجربه کند.

فلج خواب زمانی ایجاد می شود که فرد به صورت کاملا ناخودآگاه از خواب می اما به هیچ عنوان نمی تواند بدنش را کنترل کند.

فلج خواب می تواند در هر شرایطی روی دهد و در چرخه خواب اختلال ایجاد کند. در اصطلاح روزمره به این حالت که فرد توانایی کنترل خودش را از دست می دهد «بختک» می گویند و علت آن را چیزهای متفاوت و حتی ماورایی می دانند.

وحشت شبانه هم در بزرگسالان هم در کودکان دیده می شود اما در میان کودکان شیوع بیش تری دارد. اختلال پانیک در جوانان و بزرگسالان به احتمال زیاد با اختلالات روانی دیگر مانند وسواس، اضطراب، اختلالات پرخوری و اختلالات خلقی نیز همراه است.

تفاوت زیادی میان پنیک اتک و حملات شبانه وجود ندارد و تنها تفاوت آن این است که فرد با اضطراب و علائم ذکر شده از خواب می پرد حتی ممکن است خود فرد از وحشت شبانه آگاه نشود و اطرافیان متوجه گریه و اضطراب شخص در خواب شوند.

آیا پانیک اتک خطرناک است؟

نگرانی بسیاری از افرادی که پانیک اتک را تجربه می کنند این است که آیا ممکن است دیوانه شوند یا کنترل خود را از دست بدهند؟ یا اینکه آیا پنیک اتک منجر به سکته یا مرگ می شود؟

در جواب باید گفت که خوشبختانه پنیک اتک باعث مرگ نمی شود اما زندگی روزانه فرد را مختل می سازد. به طور مثال فرد نمی تواند به راحتی در محل کار یا مکان های شلوغ قرار بگیرد، نمی تواند به راحتی با دوستان خود بیرون برود، مسافرت رفتن برای این افراد بسیار دشوار است.

به طور کلی توصیه می شود که در صورت تجربه علائم پنیک به متخصص مراجعه کنید تا درمان مناسب را دریافت کنید.

حمله پانیک؛ علل، علائم و راه درمان ، درمان پانیک با طب سنتی

خوشبختانه داروهایی که در طب سنتی برای درمان پانیک استفاده می شوند عوارض جانبی به همراه ندارند بنابراین می توانید از آن ها استفاده کنید اما برای اطمینان بیش تر بهتر است که زیر نظر پزشک متخصص مصرف شود. برخی از داروهای گیاهی که در ادامه توضیح داده شده است با تغذیه بافت عصبی باعث کم شدن حملات پانیک می شوند.

برخی از این داروهای آرام‌بخشی که برای درمان پانیک در طب سنتی مورداستفاده قرار می‌گیرد شامل:

جینسینگ:

جنسینگ جزو گیاهان دارویی می باشد که باعث خواب آلودگی نمی شود و حتی به شما انرژی بیش تری برای انجام کارها می دهد، بنابراین پس از مصرف آن احساس بسیار خوبی خواهید داشت و می توانید با انرژی بیش تر به کارهای خود برسید.

بادرنجبویه:

این گیاه تاثیر آرامبخشی زیادی دارد. علاوه بر این بادرنجبویه باعث کاهش حملات پانیک و علائم آن از جمله بی‌خوابی، تپش قلب، سردرد و غیره می‌شود.

گل ساعتی:

گل ساعتی در درمان مشکلات مربوط به سیستم عصبی مفید می باشد. این داروی گیاهی به‌عنوان نوعی آرام‌بخش طبیعی مورد استفاده قرار می گیرد. اگر احساس بی خوابی دارید یا خواب راحتی را تجربه نمی کنید می توانید پیش از خواب از این داروی گیاهی استفاده کنید.

جو دوسر:

به منظور کاهش حملات پانیک، روزانه مصرف مقدار زیادی جو دو سر می تواند به شما کمک زیادی کند. جو دو سر مشکلات تنفسی را کاهش و باعث کاهش احساس خفگی و ناتوانی تنفسی می شود.

سنبل‌الطیب:

سنبل الطیب به عنوان داروی ضد استرس و آرام‌بخش قوی مصرف می شود و بر میزان اسیدآمینه گاما آمینو بوتیریک اسید که در ایجاد و کنترل اضطراب نقش دارد، تاثیر زیادی می گذارد. سنبل‌الطیب با کنترل اسیدآمینه گاما آمینو بوتیریک اسید تحریک سیستم عصبی را کاهش داده و باعث درمان پنیک اتک می شود.

بابونه:

بابونه به منظور کاهش ضربان قلب استفاده می شود و بهبود ضربان قلب به مرور از بروز پانیک پیشگیری می کند، به همین دلیل مصرف بابونه باعث درمان پانیک اتک و کنترل علائم می شود.

توجه داشته باشید که گیاهان طبی زیادی در طب سنتی برای درمان پانیک وجود دارد که آرام‌بخش بوده و به راحتی در خواب کمک می کند و به مرور حملات پانیک را کاهش می‌دهد اما در اینجا تنها به تعدادی از آن ها اشاره شده است.

منبع : حمله پانیک | علل | علائم و راه درمان این اختلال

بازدید : 9
سه شنبه 3 خرداد 1401 زمان : 11:57

شب ادراری که ترشح ناخواسته ادرار در طول خواب است. اگرچه اکثر کودکان بین سنین سه تا پنج سال شروع به خشک ماندن در شب می کنند، سنی که کودکان از نظر فیزیکی و عاطفی برای کنترل کامل مثانه آماده هستند متفاوت است.

شرح

اغلب کودکان گهگاه رختخواب را خیس می کنند و تعاریف سن و دفعاتی که در آن شب ادراری به یک مشکل پزشکی تبدیل می شود تا حدودی متفاوت است. کلمه شب ادراری از یک کلمه یونانی به معنای “آب ساختن” گرفته شده است. شب ادراری به صورت دفع مکرر ادرار در رختخواب یا لباس حداقل دو بار در هفته برای حداقل سه ماه متوالی در کودکی که حداقل پنج سال سن دارد، تعریف می شود. می تواند شبانه (در شب رخ می دهد) یا روزانه (در طول روز اتفاق می افتد). شب ادراری یک بیماری نسبتاً شایع در کودکان است. این می تواند یک وضعیت استرس زا برای والدین و فرزندان نیز باشد. برخی از کودکان شب ادراری را بسیار شرم آور می دانند. گاهی اوقات والدین هم ناامید و هم عصبانی می شوند.

شب ادراری به دو دسته تقسیم می شود. کودک مبتلا به شب ادراری اولیه هرگز به طور مداوم در طول شب خشک نشده است. کودک مبتلا به شب ادراری ثانویه پس از یک دوره خشکی طولانی مدت شروع به خیس شدن می کند. برخی از کودکان هم شب ادراری دارند و هم شب ادراری روزانه.

جمعیت شناسی

شیوع شب ادراری در دوران کودکی به تدریج کاهش می یابد. از بین کودکان پنج ساله، ۲۳ درصد مبتلا به شب ادراری هستند. در طول سال های دبستان، این مشکل همچنان رایج است، به طوری که ۲۰ درصد از کودکان هفت ساله و ۴ درصد از کودکان ده ساله هنوز شب ادراری را تجربه می کنند. شب ادراری در مردان شایع تر است. در پسران هفت و ده ساله به ترتیب ۹ و ۷ درصد در مقایسه با ۶ درصد و ۳ درصد در دختران رخ می دهد.

علل و علائم

دلایل شب ادراری به طور کامل شناخته نشده است. تمایل دارد در خانواده ها اجرا شود. اکثر کودکان مبتلا به شب ادراری اولیه، یکی از بستگان نزدیکشان – والدین، عمه یا عمو – دارند که او نیز این اختلال را داشته است. بیش از ۷۰ درصد از کودکانی که دو والدینشان تخت را خیس کرده اند، تخت را نیز خیس می کنند. مطالعات دوقلو نشان داده است که هر دوی یک جفت دوقلوهای همسان بیشتر از هر دوی یک جفت دوقلوهای برادر شب ادراری را تجربه می کنند.

گاهی اوقات شب ادراری می تواند ناشی از یک مشکل پزشکی جدی مانند دیابت، کم خونی داسی شکل یا صرع باشد. خروپف و اپیزودهای تنفس قطع شده در طول خواب (آپنه خواب) گهگاه به مشکلات شب ادراری کمک می کند. آدنوئیدهای بزرگ شده می توانند این شرایط را ایجاد کنند. سایر مشکلات فیزیولوژیکی مانند عفونت دستگاه ادراری، یبوست شدید یا آسیب نخاعی می تواند باعث خیس شدن در بستر شود.

کودکانی که به طور مکرر رختخواب را خیس می کنند ممکن است ظرفیت عملکردی مثانه کمتر از حد معمول داشته باشند. ظرفیت عملکردی مثانه مقدار ادراری است که فرد می تواند قبل از احساس میل شدید برای ادرار کردن در مثانه نگه دارد. وقتی ظرفیت عملکردی کم باشد، مثانه تمام ادرار تولید شده در طول شب را در خود نگه نمی دارد. آزمایشات نشان داده است که اندازه مثانه در این کودکان طبیعی است. با این وجود، آنها اصرار شدید مکرر برای ادرار کردن را تجربه می کنند. چنین کودکانی اغلب در طول روز ادرار می کنند و ممکن است چندین بار در شب خیس شوند. اگرچه ظرفیت عملکردی کوچک مثانه ممکن است به دلیل تأخیر رشدی ایجاد شود ، اما ممکن است عادت کودک به دفع ادرار مکرر رشد مثانه را کند کند.

والدین اغلب گزارش می دهند که کودکی که در رختخواب آنها خیس می شود، خواب بسیار خوبی دارد و به سختی بیدار می شود. با این حال، چندین مطالعه تحقیقاتی نشان داد که کودکانی که در رختخواب خیس می‌شوند، الگوهای خواب طبیعی دارند و خیس کردن تخت می‌تواند در هر مرحله از خواب رخ دهد.

در اوایل دهه ۲۰۰۰ تحقیقات پزشکی نشان داد که بسیاری از کودکانی که رختخواب را خیس می کنند ممکن است دچار کمبود هورمون مهمی به نام هورمون ضد ادرار (ADH) باشند. ADH به تمرکز ادرار در ساعات خواب کمک می کند، به این معنی که ادرار حاوی آب کمتری است و بنابراین فضای کمتری را اشغال می کند. این کاهش حجم آب معمولاً از پر شدن بیش از حد مثانه کودک در طول شب جلوگیری می کند، مگر اینکه کودک درست قبل از رفتن به رختخواب زیاد آب بنوشد. آزمایش بر روی بسیاری از کودکانی که در بستر مرطوب هستند نشان داده است که این کودکان در طول خواب افزایش معمول ADH را ندارند. بنابراین، کودکانی که رختخواب را خیس می کنند، اغلب در طول ساعات خواب، ادرار بیشتری نسبت به مثانه خود تولید می کنند. اگر بیدار نشوند، مثانه ادرار اضافی را آزاد می کند و کودک تخت را خیس می کند.

تحقیقات نشان می دهد که در بیشتر موارد شب ادراری نشان دهنده این نیست که کودک مشکل جسمی یا روانی دارد. کودکانی که رختخواب را خیس می‌کنند معمولاً دارای مثانه‌هایی با اندازه طبیعی هستند و الگوی خواب آنها با کودکانی که شب ادراری ندارند تفاوتی ندارد. گاهی اوقات استرس عاطفی، مانند تولد یک خواهر یا برادر، مرگ در خانواده ، یا جدایی از خانواده، ممکن است با شروع شب ادراری در کودکی که قبلاً توالت را آموزش دیده، همراه باشد. با این حال، خیس شدن در طول روز ممکن است نشان دهنده این باشد که مشکل یک علت فیزیکی دارد.

در حالی که اکثر کودکان در نتیجه شب ادراری مشکلی طولانی مدت ندارند، برخی از کودکان ممکن است دچار مشکلات روانی شوند. اعتماد به نفس پایین ممکن است زمانی رخ دهد که این کودکان که قبلاً احساس خجالت می‌کنند، بیشتر توسط والدین عصبانی یا ناامید که آنها را تنبیه می‌کنند یا در مورد آموزش توالت بیش از حد پرخاشگر هستند، تحقیر می‌شوند . زمانی که همبازی های همبازی مسخره می کنند یا زمانی که از فعالیت های اجتماعی مانند کمپ دور از خواب به دلیل ترس از مسخره کردن اجتناب می شود، مشکل می تواند تشدید شود.

چه زمانی با دکتر تماس بگیرید

اگر کودک پس از مدتی خشک ماندن طولانی مدت شروع به خیس کردن رختخواب کرده است، والدین باید با پزشک کودک خود تماس بگیرند. همچنین اگر کودک بالای پنج سال در طول روز دچار بی اختیاری ادرار شد، والدین باید به پزشک اطلاع دهند، زیرا ممکن است به دلیل یک اختلال فیزیکی ایجاد شود.

منبع : شب ادراری کودکان در خواب

بازدید : 8
جمعه 30 ارديبهشت 1401 زمان : 10:34

عادات افراد موفق، ۱۰ کاری که افراد موفق هرگز دوبار انجام نمی دهند

افراد موفق عادت ها و سبک زندگی خاص خودشان را دارند در واقع همین مسئله باعث پیشرفت و موفقیت آن ها می شود، آن ها عادت های خاصی دارند که در زیر برخی از آن ها را بیان می کنیم:

  • یکی از عادت های افراد موفق، هدایت و پیشروی آن ها در جهت رشد و پیشرفت شان می باشد، آن ها سعی می کنند برای رسیدن به هدف شان تلاش کنند.
  • افرادی که موفق هستند هوشمندی خاصی دارند و در صورتی که تجربه ناموفقی داشته باشند و با شکست رو به رو شوند از تلاش شان دست بر نمی دارند و ناامید نمی شوند. این افراد همیشه به دنبال راهی برای رسیدن به اهداف شان هستند.
  • یکی از رمزهای موفقیت این افراد این است که از اشتباهاتشان درس می گیرند و سعی می کنند از تجربه ای که در این زمینه کسب کرده اند در جهت موفقیت در زندگی، کسب و کار یا روابط خود استفاده کنند.

در صورتی که از عادت های افراد موفق آگاه باشید می توانید با الگو برداری از آن ها سبک زندگی خودتان را تغییر دهید و در جهت پیشرفت و موفقیتتان گام بردارید.

افراد موفق چه عاداتی دارند؟

برخاستن بعد از شکست اگر چه سخت است اما امکان پذیر می باشد به همین دلیل تا جایی که امکان دارد برای رسیدن به اهداف تان باید تلاش کنید و از رو به رو شدن با موانع هراسی نداشته باشید.

برای رسیدن به اهداف و رویاهایتان باید انعطاف پذیر باشید و اگر اتفاق ها مطابق میل شما نبود مسیرتان را تغییر دهید و از این تغییر هیچ ترسی نداشته باشید.

سعی کنید موقعیت و شرایط خودتان را مورد بررسی قرار دهید تا اشتباهات گذشته برای شما تکرار نشود هم چنین نگران تاخیر و وقفه ای که در کارتان به وجود آمده است نباشید زیرا پذیرفتن شکست ودرس گرفتن از اشتباهات مانند سکوی پرشی به سمت موفقیت و پیشرفت می باشد.

۱۰ کاری که افراد موفق هرگز دوبار انجام نمی دهند

در ادامه این مقاله ۱۰ کاری که افراد موفق سعی می کنند آن را انجام ندهند را مورد بررسی قرار می دهیم:

۱٫ عادات افراد موفق، تکرار اشتباهات گذشته و گیر افتادن در تله های قدیمی

افراد موفق زمانی که با شکست در زمینه شغلی، عشقی و یا غیره رو به رو می شوند، موقعیت خود را به طور دقیق بررسی می کنند. تا بتوانند عواملی که منجر به عدم موفقیت و شکست آن ها شده است را مورد بررسی قرار دهند، از اشتباهاتشان درس بگیرند و سعی کنند آن اشتباهات را دوباره تکرار نکنند.

آن ها بعد از تغییر شرایط وبه دست آوردن آمادگی لازم، دوباره وارد عمل می شوند تا برای رسیدن به اهداف شان تلاش کنند.

۲٫ شروع به کار یا فعالیت قبل از اطمینان یافتن از صلاحیت خود

آدم های موفق اگر چه برای رسیدن به اهدافشان تلاش می کنند و به دنبال رویاهاشان می روند تا به شادکامی درونی برسند اما آن ها قبل از آن که وارد عمل شوند اطلاعات و آگاهی خود را در آن زمینه افزایش می دهند تا با آگاهی و اراده کافی برای رسیدن به موفقیت تلاش نماید.

آن ها قبل از شروع انجام کاری سوالات زیر را از خودشان می پرسند و در صورتی که به جواب قانع کننده برای سوالاتشان برسند، اقداماتی را انجام می دهند در غیر این صورت تا ریشه مشکلات را پیدا نکنند و آن را رفع نکنند هیچ اقدامی برای شروع کار صورت نمی گیرد.

  • چرا این کار را انجام می دهم؟
  • آیا شرایط و موقعیت فعلی من برای شروع این کار مناسب می باشد؟
  • آیا برای شروع این کار آگاهی و اطلاعات کافی دارم؟

۳٫ تلاش در جهت تغییر دیگران

اصراری به تغییر دیگران نداشته باشید زیرا دیر یا زود خودتان متوجه این قضیه می شوید که نمی توانید کسی را به زور تغییر دهید و یا او را مجبور به انجام کاری کنید. باید به دیگران فرصت دهید خودشان برای زندگی شان تصمیم بگیرند و با عواقبت و نتایج کارشان رو به رو شوند.

در صورتی که به این آگاهی برسید که نمی توانید دیگران را تغییر دهید، خواهید توانست بر روی رفتار خودتان کار کنید و در جهت تغییر در رفتار خود تلاش نمایید در این شرایط شاهد رشد چشم گیر در شیوه های تبادلی دیگران با خودتان خواهید بود و روز به روز به اهداف تان نزدیک تر خواهید شد.

توجه داشته باشید یکی از عادت های افراد موفق، ارتباط برقرار کردن با دیگران و داشتن ارتباط موثر با آن ها می باشد.

۴٫ عادات افراد موفق، تلاش برای راضی نگه داشتن همه

در صورتی که بخواهید همه افراد را از خودتان راضی نگه دارید خسته خواهید شد، شما نباید برای راضی کردن دیگران وقت زیادی بگذارید، بلکه باید به آن ها فرصت دهید تا به مرور زمان با مسائل آشنا شوند و شما را همان طور که هستید بشناسند.

شما بر روی اهداف تان تمرکز کنید و سعی کنید در جهت رسیدن به اهدافتان قدم بردارید، تا با رسیدن به اهدافتان موجب خشنودی دیگران شوید. در این بین باید رضایت و خشنودی افراد مهم زندگی تان در اولویت باشد.

۵٫ ترجیح دادن راحتی های کوتاه مدت بر منافع بلند مدت

افراد موفق می دانند برای این که به اهدافشان برسند باید سختی ها و شرایط سختی را تحمل کنند و آن ها ترجیح می دهند برای این که به منافع بلندمدتی برسند، این سختی ها را تحمل کرده و راحتی کوتاه مدتی داشته باشند.

به همین دلیل تسلیم شرایط سخت نمی شوند و می دانند که برای رسیدن به هدف نیاز است تا از منطقه امن و زندگی راحت شان مقداری دور شوند. این افراد قدرت ریسک پذیری زیادی دارند و از انجام کارهای جدید نمی ترسند.

۶٫ اعتماد کردن بی چون و چرا به عالی رتبه ها

انسان ها به طور طبیعی به دنبال رشد و تعالی و رسیدن به موفقیت هستند و سعی می کنند ویژگی ها و خصوصیات مثبت شان را تقویت نمایند به همین دلیل در بسیاری از مواقع جذب افراد یا چیزهایی می شوند که از نظر آن ها بی عیب و نقص هستند و باورنکردنی و استثنایی به نظر می رسند.

آن ها تمایل دارند با افرادی کار کنند که عملکرد عالی دارند و از نظر آن ها شخصیتی موفق و بلندمرتبه هستند و با این افراد رابطه دوستی برقرار می کنند.

اما توجه داشته باشید که همه افراد کامل نیستند و هر کس عیب و نقص خاص خودش را دارد .

یکی از عادت های افراد موفق این است که به خوبی با این مسئله آشنا هستند و می دانند که هر انسانی دارای عیب و نقص است و این عیب و نقص ذات وجودی جهانیان می باشد، به همین دلیل آن ها چشم بسته به کسی اعتماد نمی کنند و ابتدا سعی می کنند به طور کامل طرف را بشناسند و بعد به او اعتماد کنند.

۷٫ عادات افراد موفق، فاجعه نمایی شکست ها و تعمیم آن به کل زندگی

شکست به معنی تباه شدن زندگی نمی باشد، افرادی که در زندگی شان موفق هستند از شکست نمی ترسند زیرا آن ها شکست را مقدمه ای برای موفقیت می دانند و برای آن ها جزئی از زندگی است و آن را به تمام موقعیت های زندگی تعمیم نمی دهند.

آن ها در این زمینه آگاهی لازم را دارند و می دانند در مسیر اهدافشان با مشکلاتی رو به رو خواهند شد ولی با وجود این مشکلات و شکست ها باز هم بر روی موفقیت شان باید تمرکز داشته باشند و به دنبال علل عدم موفقیت هستند

۸٫ ناامید شدن و دست برداشتن از تلاش و کوشش

افراد موفق زمانی که با شکست و ناکامی ها رو به رو می شوند باز هم به تلاش شان ادامه می دهند و به این راحتی ناامید نمی شوند، زیرا آن ها به هدف شان باور دارند و می توانند به خوبی با تمام سختی ها و ناملایمتی هایی که در مسیر هدف برای آن ها پیش آمده است مقابله کنند و سرانجام به هدفی که می خواهند برسند.

آن ها سعی می کنند در این مسیر، اراده قوی و انگیزه کافی داشته باشند و خستگی ناپذیر به کار خود ادامه دهند، هم چنین آن ها ناامیدی و بی انگیزگی در برابر سختی ها را دشمن اصلی در راه کسب موفقیت و رسیدن به اهداف شان می دانند.

منبع : عادات افراد موفق

بازدید : 9
دوشنبه 26 ارديبهشت 1401 زمان : 12:45

نشانه ها و راه های درمان اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در بزرگسالان چیست؟

اختلال کمبود توجه و بیش فعالی فقط مشکل دوران کودکی نیست. بیاموزید که علائم و نشانه‌های اختلال کمبود توجه و بیش فعالی بزرگسالان چگونه به نظر می رسند و چه کاری می توانید در مورد آن انجام دهید.

درک اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در بزرگسالان

زندگی می تواند یک روند متعادل کننده برای هر شخصی باشد، اما اگر خود را دائما دیر، بی نظم، فراموشکار، و تحت فشار مسئولیت های خود می بینید، ممکن است به اختلال نقص توجه و بیش فعالی مبتلا باشید که به عنوان ADD شناخته می شد.

اختلال کمبود توجه و بیش فعالی بسیاری از بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می دهد. طیف گسترده ای از علائم ناامید کننده آن می تواند مانع همه چیز از روابط تا حرفه شما شود.

در حالی که دانشمندان دقیقاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث اختلال کمبود توجه و بیش فعالی می شود، آندها گمان می کنند که ریشه ی این اختلال از آمیزه ای از ژن ها، محیط و تفاوت های جزئی در نحوه اتصال مغز سرچشمه میگیرد.

اگر تشخیص داده شد که شما مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی یا ADD در دوران کودکی هستید، این احتمال وجود دارد که حداقل برخی از علائم را تا بزرگسالی منتقل کرده باشید.

اما حتی اگر هرگز در کودکی تشخیص داده نشدید، البته این بدین معنا نیست که اختلال کمبود توجه و بیش فعالی نمی تواند شما را به عنوان یک بزرگسال تحت تاثیر قرار دهد.

اختلال کمبود توجه و بیش فعالی اغلب در طول دوران کودکی ناشناخته می ماند. به ویژه در گذشته چنین بود، زیرا در آن زمان که افراد کمتری از آن آگاه بودند. خانواده، معلمان یا دیگران ممکن است به جای تشخیص علائم و شناسایی مشکل واقعی، فرد را رویاپرداز، مسخره، سست، مشکل ساز یا فقط یک دانش آموز بد خطاب می کردند.

متناوباً، ممکن است در دوران جوانی توانسته باشید علائم اختلال کمبود توجه و بیش فعالی را مهار کنید، اما با افزایش مسئولیت‌هایتان در بزرگسالی، با مشکلاتی مواجه شدید. مسئولیت های بیش تری داشته باشید، دنبال کردن شغل، تشکیل خانواده، اداره خانه، تمرکز و حفظ موقعیت ها سخت تر می شود.

این می تواند برای هر کسی چالش برانگیز باشد، اما اگر شما اختلال کمبود توجه و بیش فعالی دارید، ممکن است این کار کاملا غیرممکن به نظر برسد.

خبر خوب این است که مهم نیست چقدر طاقت فرسا باشد، چالش های اختلال کمبود توجه قابل شکست هستند. با آموزش، حمایت و کمی خلاقیت، می توانید یاد بگیرید که علائم اختلال کمبود توجه و بیش فعالی بزرگسالان را مدیریت و حتی برخی از نقاط ضعف خود را به نقاط قوت تبدیل کنید.

برای شکست دادن مشکلات اختلال کمبود توجه و بیش فعالی بزرگسالان و شروع به موفقیت در شرایط خود، هرگز دیر نیست.

باورهای غلط و حقایق در مورد اختلال کمبود توجه در بزرگسالان

باور غلط: اختلال کمبود توجه و بیش فعالی فقط فقدان اراده است.

افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی روی چیزهایی تمرکز می کنند که برایشان جالب است. اگر واقعاً می خواستند می توانستند روی هر کار دیگری تمرکز کنند.

واقعیت: اختلال کمبود توجه و بیش فعالی بسیار شبیه یک مشکل اراده است، اما اینطور نیست. این اساسا یک مشکل شیمیایی در سیستم مدیریت مغز است.

باور غلط: افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی هرگز نمی توانند توجه کنند.

واقعیت: افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی اغلب می توانند روی فعالیت هایی که از آن لذت می برند تمرکز کنند. اما مهم نیست که چقدر تلاش می کنند، زمانی که کار در حال انجام خسته کننده یا تکراری است، در حفظ تمرکز مشکل دارند.

باور غلط: همه افراد علائم اختلال کمبود توجه و بیش فعالی را دارند و هر کسی با هوش کافی می تواند بر این مشکلات غلبه کند.

واقعیت: بیش فعالی بر افراد در تمام سطوح هوش تأثیر می گذارد. و اگر چه همه گاهی اوقات علائم اختلال کمبود توجه و بیش فعالی را دارند، تنها کسانی که دارای اختلالات مزمن ناشی از این علائم هستند، دارای اختلال کمبود توجه و بیش فعالی تشخیص داده می‌شوند.

باور غلط: کسی نمی تواند اختلال کمبود توجه و بیش فعالی داشته باشد و همچنین افسردگی، اضطراب یا سایر مشکلات روانپزشکی داشته باشد.

واقعیت: احتمال ابتلا به اختلال روانپزشکی یا یادگیری در فرد مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی شش برابر بیشتر از سایر افراد است. اختلال کمبود توجه و بیش فعالی معمولاً با سایر اختلالات همپوشانی دارد.

باور غلط: تا زمانی که در کودکی اختلال کمبود توجه و بیش فعالی یا ADD تشخیص داده نشده باشد، نمی‌توانید در بزرگسالی به آن مبتلا شوید.

واقعیت: بسیاری از بزرگسالان در تمام زندگی خود با علائم ناشناخته اختلال کمبود توجه و بیش فعالی دست و پنجه نرم می کنند. آن ها کمکی دریافت نکرده‌اند زیرا تصور می‌کردند که مشکلات مزمن آن ها، مانند افسردگی یا اضطراب، ناشی از سایر اختلالات است که به درمان معمول پاسخ نمی‌دهند.

علائم و نشانه های اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در بزرگسالان

در بزرگسالان، اختلال کمبود توجه اغلب کاملاً متفاوت از کودکان به نظر می رسد و علائم آن برای هر فردی منحصر به فرد است. دسته های زیر علائم رایج اختلال کمبود توجه و بیش فعالی بزرگسالان را برجسته می کند. تمام تلاش خود را برای شناسایی مناطقی که در آن مشکل دارید انجام دهید.

هنگامی که مشکل‌سازترین علائم خود را مشخص کردید، می‌توانید تدابیری برای مقابله با آن ها انجام دهید.

مشکل در تمرکز و حفظ تمرکز

“کمبود توجه” می تواند یک برچسب گمراه کننده باشد. بزرگسالان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی می‌توانند روی کارهایی که به نظرشان محرک یا جذاب می‌آید تمرکز کنند، اما در تمرکز روی انجام کارهای روزمره مشکل دارند.

ممکن است به راحتی با مناظر و صداهای نامرتبط حواس تان پرت شود، از یک فعالیت به فعالیت دیگر پرش کنید یا به سرعت خسته شوید. علائم این دسته گاهی نادیده گرفته می‌شوند، زیرا نسبت به علائم بیش فعالی و تکانشگری اختلال کمبود توجه و بیش فعالی کمتر مخرب هستند، اما می توانند به همان اندازه دردسرساز باشند:

  • به راحتی توسط فعالیت های کم اولویت یا رویدادهای بیرونی که دیگران تمایل به نادیده گرفتن آن ها دارند، حواس پرت می شود.
  • داشتن افکار همزمان آنقدر زیاد که پیروی از یکی از آن ها دشوار است.
  • مشکل در توجه یا تمرکز، مثلاً هنگام خواندن یا گوش دادن به دیگران.
  • اغلب بدون اینکه متوجه شوید، حتی در میانه مکالمه، خیال پردازی یا «منطقه بندی» می کنید.
  • تلاش برای تکمیل وظایف، حتی آن هایی که ساده به نظر می رسند.
  • تمایل به نادیده گرفتن جزئیات، که منجر به خطا یا کار ناقص می شود.
  • مهارت شنیداری ضعیف؛ به عنوان مثال، در به خاطر سپردن مکالمات و پیروی از دستورالعمل ها مشکل دارید.
  • به سرعت خسته می شوید و به دنبال تجربیات محرک جدید هستید.

روی دیگر سکه

در حالی که احتمالاً می‌دانید که افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در تمرکز روی کارهایی که برایشان جالب نیست، مشکل دارند، ممکن است ندانید که جنبه دیگری نیز وجود دارد: تمایل به جذب شدن در کارهایی که محرک و پاداش‌دهنده هستند. این علامت متناقض، هایپرفوکوس نامیده می شود.

تمرکز بیش از حد در واقع یک مکانیسم مقابله ای برای حواس پرتی می باشد: راهی برای تنظیم هرج و مرج. می تواند آنقدر قوی باشد که شما نسبت به همه چیزهایی که در اطراف شما اتفاق می افتد غافل شوید.

به عنوان مثال، ممکن است آنقدر در یک کتاب، یک برنامه تلویزیونی یا رایانه خود غرق شده باشید که به طور کامل زمان را از دست داده و از مسئولیت های خود غافل شوید. تمرکز بیش از حد زمانی می تواند یک دارایی ارزشمند باشد که به فعالیت های مولد هدایت شود، اما در صورت عدم کنترل می تواند منجر به مشکلات در کار یا روابط شود.

بی نظمی و فراموشی

هنگامی که شما در بزرگسالی اختلال کمبود توجه و بیش فعالی دارید، زندگی اغلب آشفته و خارج از کنترل به نظر می رسد. منظم ماندن و قرار گرفتن در رأس امور می‌تواند بسیار چالش برانگیز باشد، مانند مرتب کردن اطلاعات، اولویت‌بندی فهرست کارهایتان، پیگیری وظایف، مسئولیت‌ها و مدیریت زمان. علائم رایج بی نظمی و فراموشی عبارتند از:

  • مهارت های سازمانی ضعیف (خانه، دفتر، میز یا ماشین به شدت نامرتب و به هم ریخته است)
  • تمایل به به تعویق انداختن کارها
  • مشکل در شروع و اتمام پروژه ها
  • تأخیر
  • فراموشی مکرر قرارها، تعهدات، ضرب الاجل ها
  • به طور مداوم چیزهایی را گم می کنید یا جا می گذارید (کلید، کیف پول، تلفن، اسناد، صورتحساب).
  • دست کم گرفتن زمان لازم برای تکمیل وظایف.
  • تکانشگری

اگر از علائم این دسته رنج می برید، ممکن است در مهار رفتارها، نظرات و پاسخ های خود دچار مشکل شوید. ممکن است قبل از فکر کردن عمل کنید یا بدون در نظر گرفتن عواقب واکنش نشان دهید.

ممکن است متوجه شوید که حرف دیگران را قطع می‌کنید و نظرات خود را به زبان می‌آورید، بدون خواندن دستورالعمل‌ها در انجام وظایف عجله می‌کنید. اگر مشکلات تکانه ای دارید، صبور ماندن بسیار دشوار است. چه خوب و چه بد، ممکن است در موقعیت‌هایی غوطه‌ور شوید و در شرایط بالقوه خطرناکی قرار بگیرید. علائم عبارتند از:

  • مکرراً حرف دیگران را قطع می کنید.
  • خودکنترلی ضعیف، تمایلات اعتیاد آور
  • اقدام بی پروا یا خود به خود بدون توجه به عواقب
  • مشکل در رفتار اجتماعی مناسب (مانند بی حرکت نشستن در طول یک جلسه طولانی)
  • مشکلات عاطفی

بسیاری از بزرگسالان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی به سختی می توانند احساسات خود را مدیریت کنند، به خصوص وقتی صحبت از احساساتی مانند عصبانیت یا ناامیدی باشد. علائم عاطفی رایج اختلال کمبود توجه و بیش فعالی بزرگسالان عبارتند از:

  • به راحتی دچار اضطراب و استرس می شوند
  • تحریک پذیری یا خلق و خوی ناپایدار
  • عزت نفس پایین و احساس ناامنی یا عدم موفقیت
  • مشکل در حفظ انگیزه
  • حساسیت به انتقاد
  • بیش فعالی یا بی قراری

بیش فعالی در بزرگسالان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی ممکن است مانند کودکان ظاهر شود. شما ممکن است بسیار پرانرژی باشید و همیشه “در حال حرکت” که گویی توسط یک موتور هدایت می شوید.

با این حال، برای بسیاری از افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی، علائم بیش فعالی با افزایش سن، ظریف تر و درونی تر می شوند. علائم شایع بیش فعالی در بزرگسالان عبارتند از:

  • احساس بی قراری درونی، آشفتگی
  • سریع خسته شدن، هوس هیجان، تمایل به ریسک کردن
  • بیش از حد صحبت کردن، انجام یک میلیون کار در یک زمان
  • مشکل در نشستن، بی قراری مداوم

برای داشتن اختلال کمبود توجه و بیش فعالی لازم نیست بیش فعال باشید

بزرگسالان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی بسیار کمتر از همتایان جوان خود بیش فعالی نشان می دهند. تنها بخش کوچکی از بزرگسالان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در واقع از علائم واضح بیش فعالی رنج می برند.

به یاد داشته باشید که نام‌ها می‌توانند فریبنده باشند و اگر یک یا چند مورد از علائم بالا را داشته باشید، حتی اگر بیش‌فعالی ندارید، ممکن است به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی مبتلا باشید.

منبع : اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در بزرگسالان

تعداد صفحات : -1

درباره ما
اطلاعات کاربری
نام کاربری :
رمز عبور :
  • فراموشی رمز عبور؟
  • خبر نامه


    معرفی وبلاگ به یک دوست


    ایمیل شما :

    ایمیل دوست شما :



    چت باکس




    captcha


    پیوندهای روزانه
    آمار سایت
  • کل مطالب : 195
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 1
  • بازدید کننده امروز : 1
  • باردید دیروز : 0
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 3
  • بازدید ماه : 19
  • بازدید سال : 86
  • بازدید کلی : 6452
  • کدهای اختصاصی